Σελίδες

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

ΣΑΝ ΤΟ ΕΛΑΦΙ ΚΥΡΙΕ... ΨΑΛΜΟΣ 42 ΣΤΑ ΑΡΑΒΙΚΑ.





Σαν το ελάφι Κύριε
που λαχταρά να πιει νερό
έτσι κι εμένα η ψυχή
Εσένα λαχταράει.
Πότε κοντά Σου θα βρεθώ
για Σένα Κύριέ μου;
Τα δάκρυά σου ολημερίς
κι ολονυχτίς με τρέφουν
σαν με ρωτούν
πού βρίσκεται εσένα ο Κύριός σου.
Τι βάσανα σε τυραννούν
ψυχή μου και τι πόνοι;
Τι ταραχές και τι καημοί;
Ψυχή φανέρωσέ το.
Ο Κύριος είν' η ελπίδα σου.
Εσύ 'σαι Κύριε, Εσύ
ο λυτρωμός το φως μου.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΦΟΒΗΘΗΚΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ.


Δια δύο πράγματα λυπείτε η καρδία μου• κάποιο δε τρίτον εξεγείρει την αγανάκτησίν μου• πρώτον, ανήρ ο οποίος πολέμησε δια την πατρίδα του και έχει καταπέσει εις πτωχεία. Δεύτερον, άνδρες συνετοί, εάν θεωρηθούν ως σκύβαλα και παραμερισθούν. Τρίτον δε και χειρότερο, άνθρωπος ο οποίος από τον δρόμο της αρετής μεταπηδά εις τα αδιέξοδα της αμαρτίας. Ο Κύριος τον ετοιμάζει δια την μάχαιρα της οργής του.

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 26. ΣΤΙΧΟΣ 28.

Από τρία πράγματα φοβήθηκε η καρδία μου, δια δε το τέταρτον ηλλοιώθη από φόβο το πρόσωπό μου. Πρώτον, συκοφαντία ολοκλήρου πόλεως. Δεύτερον, στασιάσαντα όχλο. Τρίτον, φοβερά ψευδολογία. Όλα αυτά είναι χειρότερα και από τον θάνατον.

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 26. ΣΤΙΧΟΣ 5

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Ιερομόναχος μεγαλόσχημος Ιωακείμ Πουσκάσου Μοναστήρι Νεάμτς (1868-1949) Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ.



Ό π. Ιωακείμ Πουσκάσου είναι πολύ γνωστός στην συνοδεία της μονής Νεάμτς. Οι γέροντες μοναχοί τον ονομάζουν μεγαλόσχημο, διότι είχε λάβει το Μέγα και αγγελικό Σχήμα. Άλλοι τον γνωρίζουν με το όνομα «Νηστευτής», διότι νήστευε πολύ. Είναι αλήθεια ότι αυτός ό μοναχός είχε ενάρετη ζωή στο μοναστήρι. Καταγόταν από χωριό του νομού Μποτοσάνι. Στην νεότητα του είχε νυμφευθή και είχε αποκτήσει και παιδιά. Κατόπιν, αφού τακτοποίησε τα παιδιά του, εγκατέλειψε τον κόσμο και εισήλθε στην αδελφότητα της Μονής Νεάμτς. Τότε ήταν ηλικίας 50 ετών.

Από την αρχή αναδείχθηκε μεγάλος νηστευτής και φλογερός ασκητής. Στην εκκλησία ήταν παρών σε όλες τις ακολουθίες. Προσευχόταν πάντοτε, διάβαζε συνεχώς το ιερό Ψαλτήριο, έκαμνε εκατοντάδες μετάνοιες και ζούσε σχεδόν απομονωμένος από τούς άλλους. Επί σειράν ημερών δεν συνομιλούσε με κανένα. Δεν τον ενδιέφερε κανένα πράγμα της παρούσης ζωής, διότι είχε περάσει μέσα από πολλούς πειρασμούς και ήταν πεπεισμένος για την μηδαμινότητα των πραγμάτων αυτού του αιώνος.

Ό ηγούμενος της Μονής, βλέποντας τον ζήλο του, τον έκαμε από τον αρχή μεγαλόσχημο μοναχό δίνοντας του το όνομα Ιωακείμ, διότι ημπορούσε να προσεύχεται συνεχώς. Του έδωσε διακόνημα πού να μην έχει ενοχλήσεις από τούς άλλους. Το έργο του ήταν να διαβάζει κάθε ήμερα το Ψαλτήριο και να διαβάζει στις ακολουθίες τα ονόματα των πιστών για την Προσκομιδή. Έτσι ό καλός αυτός ασκητής, κρατούσε την αυστηρή τάξη του μεγαλόσχημου, πού είναι να έχει σαν διακόνημα την συνεχή προσευχή. Κάθε ήμερα διάβαζε από το πρωί το Ψαλτήριο με νηστεία και το τελείωνε το βράδυ, οπότε δεχόταν και την τροφή του. Δεν ελάμβανε τίποτε μέχρις ότου τελειώσει την ανάγνωση αυτή και τον κανόνα των ατομικών προσευχών του. Μετά από κάθε κάθισμα του όρθρου μνημόνευε τα ονόματα των πιστών για την Προσκομιδή. Αυτό ήταν το διακόνημα του, το όποιον επιτέλεσε επί 20 χρόνια. Αυτός ήταν ό προσευχόμενος διά του Ψαλτηρίου για όλη την Αδελφότητα και τούς Χριστιανούς, οι όποιοι του ζητούσαν την ανάγνωση του Ψαλτηρίου. Γι' αυτό ήταν απαλλαγμένος από κάθε άλλο διακόνημα. Όμως από τις εκκλησιαστικές ακολουθίες δεν απουσίαζε ποτέ.

Στην εκκλησία στεκόταν στις τελευταίες προς τα πίσω θέσεις. Στεκόταν πάντοτε όρθιος με το κεφάλι του κεκλιμένο προς τα κάτω, με το χονδρό κομποσκοίνι του στο χέρι, με τα ράσα του αρκετά φθαρμένα λέγοντας συνεχώς την ευχή του Ιησού. Όταν εισερχόταν ή εξερχόταν από την εκκλησία, προσκυνούσε με πολλές μετάνοιες όλες τις άγιες εικόνες, πού μπορούσε. Είχε ιδιαίτερη ευλάβεια στην θαυματουργή Εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου.

Στο κελί του ομοίως ήταν πολύ αγωνιστικός. Έκοιμάτο 3-4 ώρες την νύκτα. Κατόπιν έκαμνε 300 μεγάλες μετάνοιες, και έκαμνε 1200 μικρές, προσκυνητές, λέγοντας μαζί και το «Κύριε Ιησού Χριστέ...», τηρώντας έτσι τον γνωστό κανόνα προσευχών του μεγαλόσχημου. Φαγητό έτρωγε μία φορά την ήμερα, το εσπέρας. Τις ήμερες Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή το φαγητό του ήτο αλάδωτο και τις άλλες ήμερες λαδερό.

Ό π. Ιωακείμ ήταν ένας τύπος άναχωρητικός, σιωπηλός, πράος, υπομονετικός και ταπεινός.

Για την ασκητική του αυτή διαγωγή, ό Φιλάνθρωπος Θεός του έδωσε το χάρισμα της καθαράς προσευχής και της θεραπείας των ασθενειών. Οι χωρικοί των γύρω χωριών βλέποντας να πληθαίνουν οι δοκιμασίες τους, έτρεχαν στόν π. Ιωακείμ. Αυτός τούς δεχόταν με αγάπη, άκουε τα αιτήματα τους, δεν έδιωχνε κανένα, τούς συμβούλευε να νηστεύουν και καθημερινά να διαβάζουν το Ψαλτήρι. Ό Καλός Θεός άκουε πάντοτε την προσευχή του και ξεπλήρωνε τα αιτήματα του. Το κελί του π. Ιωακείμ ήταν σαν ένα παρεκκλήσι. Γεμάτο από εικόνες, σεμνό, ευωδιαστό από το θυμίαμα και πάντοτε ανοικτό για κάθε χριστιανό πτωχό και πονεμένο. Το όνομα του σιγά σιγά έγινε γνωστό και τον αναζητούσαν ασθενείς και ταλαιπωρημένοι.

-Πάτερ Ιωακείμ, ό άνδρας μου είναι ασθενής και έχουμε πέντε παιδιά, παρακαλώ προσευχηθείτε για την υγεία του, του είπε μία γυναίκα πονεμένη.

-Μη κλαις, αδελφή μου. Θα νηστεύσουμε τρεις ήμερες προσευχόμενοι γι' αυτόν και ό Θεός με την Χάρι του θα τον θεραπεύση.

Μετά από τρεις ήμερες νηστείας και την ανάγνωση τρεις φορές του Ψαλτηρίου ό ασθενής θεραπεύθηκε.

Άλλη φορά ήλθε μία γυναίκα κλαίοντας:

-Το παιδί μου πάσχει από επιληψία, προσευχηθείτε γι' αυτό. Το επήγα παντού και δεν θεραπεύθηκε.

-Καλά. Θα νηστεύσω με προσευχή τρεις ήμερες. Πήγαινε στο σπίτι και πίστευε ότι θα θεραπευθή.

Μετά από ολίγες ήμερες ήλθε ή γυναίκα ξανά στον

Γέροντα και κλαίουσα από χαρά του είπε:

-Ευχαριστώ τον Θεό, Πάτερ, διότι το παιδί μου θεραπεύθηκε.

-Πάτερ Ιωακείμ, με εγκατέλειψε ή γυναίκα μου με τρία παιδιά. Προσευχήσου για μένα, διότι είμαι πολύ απελπισμένος.

-Θα νηστεύσουμε και οι δύο μας, αδελφέ, επί τρεις ήμερες, θα προσευχηθούμε και θα διαβάσουμε το Ψαλτήρι και θα δούμε τα έργα του Θεού.

Μετά από τρεις ήμερες προσευχής, ή γυναίκα του επέστρεψε στο σπίτι.

Έτσι βοηθούσε τούς ανθρώπους ό Γερό-Ιωακείμ για την ανακούφιση των δοκιμασιών τους: συμβουλεύοντας, παρηγορώντας, προσευχόμενος και νηστεύοντας για τον καθένα ξεχωριστά. Και ό Θεός άκουε την προσευχή του, πού την έκαμνε με φλόγα και με την δύναμη της πίστεως του.

Το έτος 1944 για την ασκητική πολιτεία του αξιώθηκε και χειροτονήθηκε ιερεύς. Με την ιδιότητα αυτή βοήθησε ακόμη περισσότερο στην σωτηρία τούς ανθρώπους με την εξομολόγηση και τον εξορκισμό των ακαθάρτων πνευμάτων. Οι άνθρωποι τον αναζητούσαν και πολλοί ωφελούντο από τις συμβουλές και την προσευχή του, διότι ό ίδιος ήταν μεγάλος νηστευτής και θερμός ικέτης του Θεού.

Αυτή ήταν ή ζωή του π. Ιωακείμ. Στην αρχή έγγαμος με τρία παιδιά, κατόπιν μοναχός μεγαλόσχημος, μεγάλος νηστευτής και ικέτης προς τον Θεό διά την σωτηρία των ανθρώπων κατόπιν λειτουργός ιερεύς και περίφημος εξομολόγος στην αδελφότητα της μονής Νεάμτς.

Έκοιμήθη εν Κυρίω την άνοιξη του 1949 σε ηλικία 81 ετών. Να έχουμε την αγία Ευχή του.

ΒΙΒΛ. ΟΣΙΑΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

ΠΩΣ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.


Αι ημέραι του ανθρώπου ομοιάζουν με το εφήμερον χόρτον του αγρού. Ετσι και αυτός σαν το άνθος του αγρού ανθίζει και φαίνεται επ' ολίγον εις την γην.

Οταν δε καυστικός άνεμος περάση από το άνθος, το καταστρέφει, το εξαφανίζει και έτσι αυτό δεν υπάρχει πλέον, δεν αφήνει κανένα ίχνος στον τόπον του, ώστε κανείς να μη ξέρη, που είχε αυτό προηγουμένως φυτρώσει. Ετσι και ο άνθρωπος έρχεται και παρέρχεται και γρήγορα λησμονείται.

ΨΑΛΜΟΣ 102. ΣΤΙΧΟΣ 15-16.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Πρώτα και απαραίτητα εφόδια δια την ζωή είναι το νερό και ο άρτος. Εκ παραλλήλου δε η ενδυμασία και το σπίτι.


Ο αγαθός άνθρωπος θα εγγυηθή προθύμως δια τον πλησίον του μόνον ο αδιάντροπος θα εγκαταλείψη αυτόν αβοήθητο.

Συ δε ο ευεργετούμενος μη λησμονήσης την ευεργεσίαν του εγγυητού σου, διότι εκείνος έδωσε προς χάριν σου την ζωήν του.

Ο πονηρός και αχάριστος όμως θα ανατρέψη την αγαθοεργίαν του εγγυητού θα εγκαταλείψη τον ευεργέτη του εκείνος, που έχει κατά νουν διαθέσεις αχαριστίας.

Πολλούς εγγυητάς με πολλά αγαθά τους κατέστρεψε η εγγύησις, τους κλόνισε όπως τα κύματα της θαλάσσης. Εξεδίωξε από τον τόπον των άνδρας δυνατούς και αυτοί περιεπλανήθησαν μέσα εις ξένα έθνη.

Ο κακός όμως άνθρωπος, ο οποίος με υστεροβουλία επιπίπτει εις εγγυήσεις, επιδιώκων με αυτάς παράνομα κέρδη, θα περιπέση εις δίκας και τιμωρίας.

Υποστήριξε τον πλησίον σου ανάλογα με την οικονομική σου αντοχή, πρόσεξε όμως να μη πέσης και συ ο ίδιος.

Πρώτα και απαραίτητα εφόδια δια την ζωήν είναι το νερό και ο άρτος. Εκ παραλλήλου δε η ενδυμασία και το σπίτι δια την κάλυψιν της γυμνότητος του ανθρώπου.

Προτιμότερα είναι η ζωή του πτωχού κάτω από ξύλινη στέγη, παρά τα πολυτελή συμπόσια εις ξένα σπίτια.

Να μένεις ευχαριστημένος και με τα πολλά και με τα ολίγα. Έτσι δε δεν θα ακούσης κατηγορίας και ύβρεις, ότι είσαι παράσιτο ζων εις βάρος των άλλων.

Αθλία ζωή είναι να γυρίζεις από σπίτι σε σπίτι, διότι όπου σταθείς να ζητήσεις βοήθεια, θα ντροπιαστείς και δεν θα έχεις το θάρρος να ανοίξης το στόμα σου.

Θα εξαναγκασθής ωσάν υπηρέτης να προσφέρεις το φαγητό και το ποτό στον οικοδεσπότη, χωρίς και να ακούσης ένα ευχαριστώ από εκείνον. Εξ αντιθέτου θα ακούσης πικρά λόγια.

Θα σου ειπεί “έλα εδώ, ξένε, ετοίμασε το τραπέζι του φαγητού μου, και αν έχεις κάτι έτοιμο, δος μου το να φάγω”.

Έπειτα θα σου πη• “φύγε από δω, ξένε, από τα μεγαλεία μου και τα αγαθά μου, διότι εγώ πρόκειται να φιλοξενήσω τον αδελφό μου και έχω ανάγκην του σπιτιού μου”.

Τα λόγια αυτά δι' ένα άνθρωπον ορθοφρονούντα και φιλότιμο είναι πολύ βαρειά αυτή δηλαδή, η επιτίμησίς του εις οικία, όπου εζήτησε φιλοξενία, και η κακομεταχείρισίς του, ως εάν πρόκειται περί χρεωφειλέτου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29 ΣΤΙΧΟΣ 15-28

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Ο ΔΑΝΕΙΣΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΕΩΦΕΙΛΕΤΗΣ.



Ο ελεήμων δανείζει προθύμως τον πλησίον του και εκείνος, που έρχεται με προθυμία εις βοήθεια και ενίσχυσιν του πλησίον, τηρεί τας εντολάς του Θεού. Δώσε δάνειο στον πλησίον σου, όταν ευρίσκεται εις καιρόν ανάγκης συ δε ο χρεωφειλέτης να επιστρέψης την οφειλή σου στον πλησίον σου κατά τον συμφωνηθέντα καιρόν.

Τήρησε τον λόγον σου απέναντι του, δείξε προς αυτόν την αξιοπιστία σου και έτσι εις κάθε καιρόν ανάγκης σου θα τον εύρης πρόθυμο να σε βοηθήση. Πολλοί νόμισαν ως εύρημα το δάνειο που έλαβον, και προξένησαν ταλαιπωρίας εις εκείνους, οι οποίοι τους βοήθησαν. Ο κακός και αχάριστος χρεωφειλέτης, μέχρις ότου θα λάβη το δάνειο, καταφιλεί την χείρα του δανειστού και δια τα χρήματα του πλησίον, που ελπίζει να λάβη, χαμηλώνει ικετευτικώς την φωνή του. Όταν όμως έλθη ο καιρός της αποδόσεως του δανείου, αναβάλλει και παρελκύει τον χρόνο, προβάλλει λόγους στενοχωρίας και τας δυσχερείς, τάχα, περιστάσεις.

Εάν ο κακός χρεωφειλέτης είναι εις θέσιν να πληρώση, ο δανειστής του, έστω και αν λάβη το ήμισυ του χρέους, θα θεωρήση τούτο ως εύρημα. Εάν όμως δεν έχει να πληρώση, δεν θα επιστρέψη τίποτε εις αυτόν και έτσι θα τον στερήση εξ ολοκλήρου από τα χρήματά του. Και επί πλέον θα τον κάμη εχθρόν του χωρίς λόγον. Θα τον πληρώση όμως με κατάρας και με ύβρεις και αντί της τιμής θα του ανταποδώση την καταφρόνησιν. Πολλοί, λόγω της πονηρίας των χρεωφειλετών, αρνούνται να δώσουν δάνειο, επειδή φοβούνται, μήπως χωρίς λόγον χάσουν τα χρήματα των

Παρ' όλον όμως τούτο συ πρέπει να φανής μακρόθυμος και επιεικής προς τον πτωχόν και εστερημένον, και μη αναβάλης να δώσης προς αυτόν την ελεημοσύνην σου.

Εκ σεβασμού προς την εντολήν του Θεού υποστήριξε τον πτωχόν, και όταν ευρεθή εις περίοδον ανάγκης και στερήσεως, μη τον αφήσης να φύγη χωρίς την βοήθειάν σου.

Εν ανάγκη ας χάσης τα χρήματά σου δια τον στερούμενο αδελφό και φίλο, και μη τα αφήσης να σκουριάσουν κρύπτων αυτά κάτω από λίθους.

Κλείσε στο ταμείο σου αντί χρημάτων τα καλά έργα της ελεημοσύνης σου• αυτά δε θα σε απαλλάξουν από κάθε ταλαιπωρία.

Η ελεημοσύνη σου θα σε υπερασπίση εναντίον παντός εχθρού περισσότερο από ισχυράν ασπίδα και από δυνατόν δόρυ.

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 29 ΣΤΙΧΟΣ 1-13

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

ΠΑΤΕΡ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΡΟΝΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ.


ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 14

Στίχοι 1-5


Εάν πάλιν κανείς πρόκειται να επιχειρήσει θαλασσινό ταξίδι και μέλλει να διασχίση άγρια κύματα, επικαλείται εις βοήθειά του ένα ξύλινο είδωλο, ασυγκρίτως αδυνατώτερο από το πλοίο, επί του οποίου αυτός επιβαίνει. Του μεν πλοίου το σχέδιο και την κατασκευήν ενέπνευσεν η επιθυμία του κέρδους, η δε τεχνίτρα σοφία το κατεσκεύασεν. Όμως, Πάτερ, η δική σου πρόνοια κυβερνά και κατευθύνει το πλοίο τούτο, διότι συ είσαι εκείνος, που ανοιξες λεωφόρους εις την θάλασσαν και ασφαλή δρόμο επάνω εις τα κύματα, και έτσι δείχνεις ότι συ δύνασαι από κάθε κίνδυνο να σώζης τον άνθρωπο, ώστε αυτός, και αν δεν έχει ναυτική πείρα και τέχνη, να μπορή να επιβιβάζεται στο πλοίο δια το ταξίδι του. Δεν θέλεις τα έργα της δικής σου σοφίας να είναι άκαρπα και άσκοπα. Δια τούτο και οι άνθρωποι τολμούν, εμπιστευόμενοι την ζωήν των εις ένα μικρότατο ξύλο, να αντικρύζουν με θάρρος και να διασχίζουν την τρικυμία, έστω και επί μιας ξυλίνης σχεδίας, και να σώζονται με αυτήν.


Η ΑΓΝΟΙΑ ΘΕΟΥ.


ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 13 Στίχοι 1-9

Ανόητοι και ευτελείς κατά βάθος είναι οι άνθρωποι, στους οποίους επικρατεί άγνοια Θεού και οι οποίοι δεν κατόρθωσαν από τα δρώμενα ωραία δημιουργήματα να γνωρίσουν τον ένα και μόνον υπάρχοντα Θεόν, και, επειδή δεν πρόσεξαν τα έργα του, δεν πίστευσαν στον καλλιτέχνη της δημιουργίας Αλλά θεώρησαν θεούς, κυβερνήτας και άρχοντας του κόσμου, το πυρ η τον άνεμο η τον λεπτό και ευκίνητο αέρα η τους κύκλους των αστέρων η το ορμητικό νερό, η τους φωστήρας του ουρανού, τον ήλιο και την σελήνη. Εάν μεν, λοιπόν, οι ειδωλολάτρες τερπόμενοι από την ωραιότητα των δημιουργημάτων αυτών τα θεώρησαν ως θεούς, ας μάθουν πόσον καλύτερος και ανώτερος είναι ο κυρίαρχος και δημιουργός αυτών· διότι η πηγή και η αιτία του κάλλους, ο Θεός, δημιούργησαν αυτά. Εάν δε η δύναμις και η δραστηριότης αυτών τους κατέπληξε, ας εννοήσουν από τα δημιουργήματα αυτά πόσον απείρως ισχυρότερος είναι εκείνος, που τα κατασκεύασε. Διότι από το μεγαλείον και την καλλονή των δημιουργημάτων ανάγεται κανείς εις την θεώρησιν του Θεού, κατ' αναλογία. Αλλά όμως η μορφή και η κατηγορία εναντίον αυτών των ειδωλολατρών είναι μικρά, διότι αυτοί αναζητούντες και θέλοντες να εύρουν τον Θεόν πλανώνται. Εν τούτοις είναι ένοχοι και ασύγγνωστοι, διότι ζώντες ανάμεσα εις τα θαυμαστά έργα του Θεού τα διερευνούν και πείθονται με τα ίδια των τα μάτια, ότι είναι καλά και ωραία αυτά, που βλέπουν. Ώστε και αυτοί οι ίδιοι δεν είναι άξιοι πλήρους συγγνώμης δια την απιστία των. Διότι εάν κατώρθωσαν τόσον πολύ να προχωρήσουν εις γνώσιν, ώστε να δύνανται να γνωρίσουν τον κόσμον, πόσον ευκολώτερα και ταχύτερα θα έπρεπε να έχουν εύρει τον Δημιουργό του κόσμου;

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΥΡΙΕ.........

ΨΑΛΜΟΣ 8 ΣΤΙΧΟΣ 6-10

Τον δημιούργησες ολίγον κατώτερο από τους αγγέλους, με δόξαν όμως και τιμήν τον έχεις στεφανώσει, διότι τον εγκατέστησες και τον ανακήρυξες βασιλέα εις όλα τα έργα των χειρών σου, εις όλα τα επίγεια δημιουργήματά σου. Τα πάντα υπέταξες κάτω από την εξουσία του, όχι μόνον τα κατοικίδια ζώα, πρόβατα και όλα τα βόδια, αλλά και αυτά ακόμη τα άγρια θηρία της υπαίθρου

Τα ταχύτατα πτηνά, που διασχίζουν τους ουρανούς, τα αναρίθμητα ψάρια της θαλάσσης, τα μεγάλα κήτη, τα οποία τρέχουν δια των υδατίνων δρόμων των ωκεανών.

Κύριε ο Κύριος ημών, πόσον λαμπρό και μεγαλειώδες προβάλλεται το πανένδοξο όνομά σου εις όλη την γη!



Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΚΥΡΙΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.



ΨΑΛΜΟΣ 8 ΣΤΙΧΟΣ 1-5

Κύριε ο κύριος όλων των ανθρώπων, ιδιαιτέρως δε ημών των πιστών, πόσον ξακουστό και ολόλαμπρο προβάλλει το όνομά σου εις όλη την γην, εις όλα τα δημιουργήματά σου! Η μεγαλοπρέπειά σου ως δημιουργού είναι ασυγκρίτως λαμπροτέρα από την λαμπρότητα των ουρανίων κόσμων, τους οποίους συ δημούργησες.

Από τα στόματα και αυτών ακόμη των νηπίων και θηλαζόντων παιδίων ήκουσας και ακούεις τέλειον ύμνον πίστεως και δοξολογίας προς σέ, εις πείσμα των μεγάλων απίστων εχθρών σου και εις καταξευτελισμόν και εξουδένωσιν εκείνου, ο οποίος τολμά να παρουσιασθή εχθρός και αντίδικός σου.

Όταν ανυψώνω τα βλέμματά μου στους ουρανούς και βλέπω τα αναρίθμητα υπέροχα εκεί δημιουργήματά σου, τα οποία χωρίς κόπον σαν με τα δάκτυλα απλώς των χειρών σου έκαμες, την σελήνη δηλαδή και τους αστέρας, τα οποία συ στερέωσες στο απέραντο χάος του ουρανού, διερωτώμαι και λέγω·

Τι είναι αυτός ο άνθρωπος, ο τόσον μικρός και αφανής εμπρός στο μεγαλοπρεπές σύμπαν σου, ώστε συ να καταδέχεσαι να τον ενθυμήσαι; Η τι είναι κάθε απόγονος του ανθρώπου, ώστε συ τόσον πατρικώς και ιδιαιτέρως να φροντίζεις δι' αυτόν;

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

ΨΑΛΜΟΣ 103- Holy CroHoly Cross Greek Orthodox School of Theology, Boston MA


Holy Cross Greek Orthodox School of Theology, Boston MA

Hierarchical Great Vespers for the Feast of the Elevation of the True Cross

ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ , Ο ΘΕΟΣ , ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΓΑ ΕΛΕΟΣ ΣΟΥ......


Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου.......

ΚΥΡΙΕ ΕΙΣΑΚΟΥΣΟΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ...



Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Η δύναμίς μας ας είναι δι' ημάς ο νόμος της δικαιοσύνης μας, λένε οι ασεβείς.


ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΣΤΙΧΟΣ 1-12

Οι ασεβείς, εσφαλμένως εσκέφθησαν και είπαν από μέσα των “βραχεία, γεμάτη λύπες και κόπους είναι η ζωή μας. Δεν υπάρχει δε ελπίς, ότι θα ζήσωμεν πέρα από τον τάφο. Άλλωστε κανείς δεν επανήλθεν από τον Άδην, δια να γνωστοποίηση εις ημάς τα εκεί.

Αυτομάτως και τυχαίως εγεννήθημεν στον κόσμο. Μετά δε τον θάνατον θα επανέλθωμεν εις τέτοιαν κατάστασιν, ως εάν ποτέ δεν υπήρξαμεν. Καπνός, που διαλύεται, είναι η πνοή των ρωθώνων μας ο δε λόγος μας σαν σπινθήρ, ο οποίος προέρχεται από τας επιθυμίας και τας κινήσεις της καρδίας μας

Όταν δε ο λόγος μας σβήση και λήξη η ζωή μας, το σώμα μας θα γίνει στάκτη. Και αυτό, που λέγομεν πνεύμα, θα διαλυθή ωσάν κούφιος άνεμος.

Το όνομα μας, καθώς θα παρέρχεται ο χρόνος, θα λησμονηθή και κανείς δεν θα ενθυμήται τα έργα μας. Η ζωή μας θα περάση σαν το σύννεφο, που δεν αφήνει ίχνη, σαν την ομίχλη που διασκορπίζεται, διωκομένη από τας αχτίνας του ηλίου και διαλυομένη από την θερμότητα αυτού.

Σαν σκιά περνά ο βίος μας και καμία επιστροφή δεν υπάρχει από τον θάνατον, διότι η ζωή ετερματίσθη και εσφραγίσθη οριστικώς, και κανείς δεν επιστρέφει έπειτα από τον θάνατον εις αυτήν.

Εμπρός, λοιπόν, ας απολαύσωμεν τα αγαθά, που υπάρχουν γύρω μας, όσον μπορούμε περισσότερο, και σαν με νεανική ορμή ας χαρούμε τον κόσμο.

Ας μεθύσουμε από τον πλέον ακριβό οίνο, ας λουσθούμε με αρώματα και ας μη αφήσωμεν να περάση, χωρίς να το απολαύσωμεν, κανένα από τα άνθη της ανοίξεως.

Ας στεφανώσωμεν το κεφάλι μας με τριαντάφυλλα πριν η αυτά μαρανθούν.

Κανείς από ημάς ας μη μείνη αμέτοχος από τας μεγαλοπρεπείς απολαύσεις μας. Πανταχού δε ας αφήσωμεν τα ίχνη των διασκεδάσεων, διότι αυτή η ευφροσύνη και διασκέδασίς μας είναι το μερίδιόν μας και η κληρονομία μας επάνω εις την γην.

Ας καταπιέσωμεν και ας εκμεταλλευθώμεν τον πτωχό δίκαιον. Ας μη λυπηθώμεν την αδύνατη χήρα, ας μη εντραπώμεν τα πολυχρόνια άσπρα

Η δύναμίς μας ας είναι δι' ημάς ο νόμος της δικαιοσύνης μας, διότι η αδυναμία αποδεικνύεται επάνω εις τα πράγματα άχρηστος και επιβλαβής.

Ω ΘΑΝΑΤΕ..............

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 41 ΣΤΙΧΟΣ 1-7

Ω θάνατε, πόσον πικρά είναι η ανάμνησίς σου εις άνθρωπον, ο οποίος ζη ειρηνικώς ανάμεσα εις τα αγαθά του, αμέριμνος και προοδεύων εις όλα εις άνθρωπο, ο οποίος έχει ισχύν και υγεία, ώστε να τρώγη με όρεξιν τα φαγητά!

Ω θάνατε, κρίνεσαι καλός δια τον πτωχό, δια τον σωματικώς ασθενή και αδύνατον, δι' εκείνον που έχει φθάσει εις βαθύ γήρας, δι' αυτόν ο οποίος περισπάται εις πολλάς και βαρείας μερίμνας και ο οποίος επαναστατεί δια την κατάστασίν του και έχει χάσει πλέον την υπομονή.

Αλλά συ, ω άνθρωπε, εις οιανδήποτε και αν ευρίσκεσαι κατάστασιν, μη φοβήσαι την ώραν του θανάτου. Ενθυμήσου εκείνους που έζησαν πριν από σε, και εκείνους που θα ζήσουν ύστερα από σε.

Αυτή είναι η απόφασης του Κυρίου δια κάθε άνθρωπο, ο θάνατος. Διατί να ανθίσταται κανείς εις την αγαθή αυτήν απόφασιν του Υψίστου; Είτε δέκα, είτε εκατόν, είτε χίλια έτη και αν έζησε κανείς, κάτω στον άδην δεν θα τον ελέγξη κανείς δια τον αριθμόν των ετών της ζωής του.

Βδελυρά γίνονται τα τέκνα των αμαρτωλών, τα οποία συχνάζουν και συναναστρέφονται εις τας οικίας ασεβών ανθρώπων.

Η κληρονομία των αμαρτωλών τέκνων χάνεται, εις δε τους απογόνους των παραμένει πάντοτε ο εξευτελισμός και η ανυποληψία.

Τον ασεβή πατέρα θα τον μέμφωνται τα τέκνα του, διότι εξ αιτίας αυτού, θα ονειδίζωνται

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΦΛΥΑΡΙΑ.


Υπάρχει έλεγχος άκαιρος και επιβλαβής υπάρχει σιωπή, η οποία μαρτυρεί φρόνησιν.

Καλύτερον είναι να ελέγξη κανείς τον φίλον του δια παράπτωμά του, παρά να θυμώση και να μείνη θυμωμένος εναντίον του. Εκείνος που ελέγχεται δι' ένα σφάλμα του και αποδέχεται τον έλεγχο, θα εμποδισθή από άλλα παρόμοια και τας συνεπείας των.

Όπως απραγματοποίητος μένει η επιθυμία του ευνούχου να καταστρέψη την παρθενίαν νεάνιδος, έτσι και εκείνος που θέλει να επιβάλη δια της βίας τας κρίσης του στους άλλους.

Υπάρχουν άνθρωποι, που σιωπούν και οι οποίοι είναι σοφοί• υπάρχουν άλλοι, οι οποίοι λόγω της φλυαρίας των μισούνται.

Σιωπά κάποιος, διότι δεν έχει και δεν μπορεί να δώση απάντησιν. Σιωπά άλλος, διότι γνωρίζει και περιμένει τον κατάλληλο καιρόν να ομιλήση.

Ο συνετός άνθρωπος θα σιωπήση μέχρι του καταλλήλου καιρού, ο καυχησιολόγος όμως και άφρων θα ξεπερνά ασυλλόγιστα τον κατάλληλον δι' ομιλίας καιρόν.

Εκείνος που λέγει πολλά λόγια, θα κερδίση την αποστροφή εκ μέρους των άλλων• και εκείνος που έχει την απαίτησιν να τον ακούουν και τον υπακούουν οι άλλοι, θα προκαλέση το μίσος των.

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20 ΣΤΙΧΟΣ 1-8.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Πρωί, πριν ακόμη αρχίσω κανένα έργον, συ θα ακούσης το περιεχόμενον της προσευχής μου.




ΨΑΛΜΟΣ 5. ΣΤΙΧΟΣ 2-4

Ες τ τέλος, πρ τς κληρονομούσης· ψαλμς τ Δαυΐδ.

Τ ήματά μου νώτισαι, Κύριε, σύνες τς κραυγς μου·

πρόσχες τ φων τς δεήσεώς μου, βασιλεύς μου κα Θεός μου.


Οτι πρς σ προσεύξομαι, Κύριε τ

πρωΐ εσακούσ τς φωνς μου, τ πρωΐ

παραστήσομαί σοι κα πόψει με.



Άκουσε, Κύριε, τα λόγια της προσευχής μου, κατανόησε αυτά, που με αγωνιώδη κραυγή σου απευθύνω.

Δώσε προσοχή στο περιεχόμενον της δεήσεώς μου, συ, που είσαι ο βασιλεύς μου και ο Θεός μου, διότι εγώ όχι εις τα άψυχα είδωλα ούτε εις κανένα άλλον, αλλά προς σε θα προσευχηθώ και τώρα, Κύριε.

Πρωί, πριν ακόμη αρχίσω κανένα έργον, συ θα ακούσης το περιεχόμενον της προσευχής μου. Το πρωί θα παρουσιασθώ ενώπιόν σου και συ θα ρίψης ευμενές βλέμμα προς εμέ.


ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΔΕΙΞΗ ΣΕ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΑΓΑΘΑ;

ΨΑΛΜΟΣ 4 ΣΤΙΧΟΣ 7-9

Πολλο λέγουσι· τίς δείξει μν τ γαθά; σημειώθη φ᾿ μς τ φς το προσώπου σου, Κύριε.

Εδωκας εφροσύνην ες τν καρδίαν μου· π καρπο σίτου, ονου κα λαίου ατν πληθύνθησαν.

Εν ερήν π τ ατ κοιμηθήσομαι κα πνώσω, τι σύ, Κύριε, κατ μόνας π᾿ λπίδι κατκισάς με.



Πολλοί από σας λέγουν• “ποιός θα δείξη εις ημάς και θα δώση τα αγαθά;” Εις ημάς όμως, Κύριε, που πιστεύομεν εις σε, έλαμψε το φως του προσώπου σου και δοκιμάσαμε χαρά.

Εγέμισες την δική μου καρδίαν από χαρά και αγαλλίασιν, την οποίαν δεν δοκιμάζουν ποτέ οι αμαρτωλοί αντίπαλοί μου, μολονότι είναι γεμάτοι από τους καρπούς της γης, από σίτο, οίνο και έλαιον.

Εγώ όμως με την ελπίδα μου στερεά προς σε θα κοιμηθώ ήσυχος και ειρηνικός, θα χορτάσω τον ύπνο, διότι συ Κύριε, αν και εγώ είμαι τώρα εγκαταλελειμμένος και μόνος, μου παρέχεις την προστασία σου, υπό την σκέπην της οποίας κατοικώ γεμάτος ελπίδα προς σε.


Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Псалмы 87-й, 102-й и 142-й


Ψαλμοί 87 ο, 102 χιλ. και 142 χιλ.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΛΑΑΜ ΨΑΛΕΙ Ο ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ.


the text Psalms 87th, 102nd and 142nd Регент Валаамского монастыря иеродиакон Герман (Рябцев)

ΣΗΚΩ ΕΠΑΝΩ ΚΥΡΙΕ , ΣΩΣΕ ΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΟΥ. ΨΑΛΜΟΣ 3 ΣΤΙΧΟΣ 6-9.


Εγὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα· ἐξηγέρθην, ὅτι Κύριος ἀντιλήψεταί μου.

Οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι.

Ανάστα, Κύριε, σῶσόν με, ὁ Θεός μου, ὅτι σὺ ἐπάταξας πάντας τοὺς ἐχθραίνοντάς μοι ματαίως, ὀδόντας ἁμαρτωλῶν συνέτριψας.

Τοῦ Κυρίου ἡ σωτηρία, καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἡ εὐλογία σου.



Δια τούτο και τώρα, βέβαιος ότι ο Κύριος θα εισακούση την προσευχήν μου, εκοιμήθην, έπεσα εις ήρεμον και αναπαυτικόν ύπνον. Εσηκώθηκα από τον ύπνον ειρηνικός και αισιόδοξος, διότι ο Κύριος θα με βοηθήση ασφαλώς και θα με προστατεύση.

Δεν θα φοβηθώ από αναρίθμητα πλήθη εχθρικού λαού, που με έχουν περικυκλώσει από όλα τα σημεία και επιτίθενται όλοι μαζί εναντίον μου.

Σήκω επάνω, Κύριε, σώσε με από τους εχθρούς μου, συ ο Θεός μου. Διότι είμαι βέβαιος πλέον ότι έχεις συντρίψει όλους αυτούς, που με εχθρεύονται χωρίς λόγον και αιτίαν. Θεωρώ ως τετελεσμένον γεγονός, ότι συνέτριψες τα δόντια των αμαρτωλών, που ωσάν άγρια θηρία έρχονται να με κατασπαράξουν

Από σε λοιπόν τον Κύριο περιμένω την σωτηρία μου, η δε ευλογία σου θα σταλεί επάνω στον λαόν, που είναι ιδικός σου.