ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ.

Πάλιν εγώ παρατήρησα με προσοχή εις την γη κάτω από τον ήλιο και είδα ότι πολλές φορές δεν υπερέχουν στον δρόμο οι ταχείς τους πόδας και ελαφροί, ούτε η νίκη δίδεται κατά τους πολέμους στους δυνατούς, ακόμη δε και ο άρτος δεν δίδεται στον σοφό ούτε ο πλούτος στον συνετό· ούτε αναγνωρίζεται καμία χάρις και εκτίμησης στους έχοντας γνώσιν. Υπάρχουν περιστάσεις, κατά τας ο ποίας αυτοί θα συναντήσουν δυσκολίας και εναντιότητας.

Ο άνθρωπος, βεβαίως, δεν γνωρίζει, τι θα του συμβεί κατά τας ημέρας της ζωής του. Όπως τα ψάρια συλλαμβάνονται στο ολέθριο δι' αυτά δίκτυον, όπως τα πτηνά συλλαμβάνονται εις την παγίδα, έτσι και οι άνθρωποι παγιδεύονται εις κάποιαν μοιραία και κακήν στιγμήν, όταν επέλθει εναντίον των αιφνίδιος ο κίνδυνος, ο θάνατος.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ ΚΕΦ. 9 ΣΤΙΧΟΣ 12.

Η ΑΠΛΟΧΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΣΤΕΡΗΣΗ.

Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι σκορπίζουν απλόχερα τα αγαθά των δια την εξυπηρέτησιν των άλλων και με την ευλογίαν του Θεού αποκτούν πολύ περισσότερα. 


Υπάρχουν δε εξ αντιθέτου και άλλοι, οι οποίοι, αν και διαρκώς συγκεντρώνουν υλικά αγαθά με παρανόμους τρόπους, πάντοτε στερούνται


ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦ 24. ΣΤΙΧΟΣ 11.

Ο ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ο ασύνετος και ανόητος περιγελά τους συμπολίτας του, ενώ ο φρόνιμος ανήρ μένει ήσυχος, διότι γνωρίζει να συγκρατή την γλώσσαν του.

Ο διπρόσωπος και ακριτόμυθος άνθρωπος φανερώνει τας απορρήτους αποφάσεις των συμβουλίων, ενώ ο εχέμυθος και αξιόπιστος δεν εκφράζει, αλλά αποκρύπτει επιμελώς τας μυστικάς συζητήσεις και αποφάσεις.

Οι άνθρωποι, από τους οποίους λείπει η συνετή διακυβέρνησις, πίπτουν όπως τα μαραμμένα φύλλα των δένδρων. Η σωτηρία δε κατορθώνεται δια μέσου πολλής σκέψεως και μελέτης.

Ο πονηρός άνθρωπος, προσεταιριζόμενος τον δίκαιον και κρυπτόμενος όπισθεν του κύρους εκείνου, διαπράττει ευχερέστερον το κακόν. Μισεί δε κάθε φωνήν ανθρώπου και ήχον σάλπιγγας, δια του οποίου θα ειδοποιηθούν οι άλλοι και θα ασφαλισθούν από αυτόν.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 12 . ΚΕΦ 12-15

Τον Κύριον υμνείτε

ΤΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΓΗ.

Τρία γεγονότα είναι που συγκλονίζουν την γην, το τέταρτον όμως δεν είναι δυνατόν να το υποφέρει κανείς.

 Πρώτον• εάν ένας κακός δούλος ανέλθει στον βασιλικόν θρόνον. Δεύτερον• εάν ένας ασύνετος άνθρωπος χορτάσει από υλικά αγαθά.

Τρίτον• εάν μία δούλη διώξει την κυρία της από την οικία του συζύγου. Και τέταρτον εάν μία γυναίκα αξιομίσητος δια την διαγωγή και τον χαρακτήρα της, πάρει σύζυγο ενάρετο.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦ 30- ΣΤΙΧΟΣ 22-24.

Η ΒΔΕΛΛΑ ΕΧΕΙ ΤΡΕΙΣ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΘΥΓΑΤΕΡEΣ.

Η βδέλλα είχε τρεις πολυαγαπημένος θυγατέρας. Αλλά και αι τρεις δεν ημπορούσαν να την χορτάσουν και η τετάρτη επίσης θυγάτηρ της δεν κατόρθωσε να κάμη την μητέρα της να πη• Είναι αρκετόν, φθάνει. Έτσι αχόρταστος είναι ο άδης, ο έρως της γυναικός και η ξηρά γη, η οποία δεν χορταίνει από το νερό της βροχής. Όπως επίσης η θάλασσα και η φωτιά ποτέ δεν θα πουν• Φθάνει, η μεν δια το νερό, η δε δια την καύσιμον ύλην.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦ 15. ΣΤΙΧΟΣ 15-16.

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΩ ΠΟΛΥΝ ΠΛΟΥΤΟ........

Δεν θέλω να έχω πολύν πλούτο, διότι φοβούμαι, μήπως μέσα εις τα άφθονα αυτά αγαθά αποδειχθώ ψευδής απέναντι των ανθρώπων και ειπώ• ποιός με βλέπει; Δεν θέλω πάλιν πτωχεία, διότι φοβούμαι, μήπως επάνω εις την στέρησιν και την πείνα κλέψω και ορκισθώ ψευδώς στο όνομα του Κυρίου.


ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦ. 30 - ΣΤΙΧΟΣ 9

ΚΥΡΙΕ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΑΠΟ ΣΕ.

Κύριε, δύο πράγματα έχω να ζητήσω από σε. Πρώτον να μη αφαιρέσεις από εμέ την χάριν σου, πριν αποθάνω, αλλά να την αφήσεις παντοτινά μαζί μου.

Δεύτερον να απομακρύνεις από εμέ ματαιολογίας, απάτας και ψευδολογίας. Δεν θέλω δε να μου δώσεις ούτε πολύν πλούτο, ούτε πτώχεια. Δος μου τα απαραίτητα, όσα είναι αρκετά και όσα μου χρειάζονται δια την συντήρησίν μου.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 30 ΣΤΙΧΟΣ 7-9.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΘΑ ΦΥΛΑΞΗ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ.

Από την ξένην χώραν σήκωσα τα μάτιά μου προς τα όρη Σιών, από όπου θα έλθη η βοήθειά μου παρά του Κυρίου, δια να επαναπατρισθώ.

Η βοήθειά μου θα έλθη από τον Κύριο, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανόν και την γην.

Είθε, ω ψυχή μου, ποτέ να μη σαλευθή το πόδι σου. Ποτέ να μη νυστάξει και αδιαφορήσει δια σε ο Κύριος, ο οποίος σε φυλάσσει.

Ιδού, δεν θα νυστάξει, ούτε θα κοιμηθεί, ούτε θα αδιαφορήσει ο Κύριος, ο οποίος περιφρουρεί τον ισραηλιτικό λαό.

Τουναντίον, ο Κύριος θα σε περιφρουρήσει ασφαλή, ω λαέ του Ισραήλ. Ο Κύριος θα είναι ο παντοδύναμος σκεπαστής και υπερασπιστής σου, ο οποίος θα ίσταται συμπαραστάτης σου εκ δεξιών σου.

Τότε κατά την ημέρα ο ήλιος δεν θα σε καυματίση, ούτε η σελήνη θα σε βλάψη κατά την νύκτα.

Ο Κύριος θα σε προφυλάξει από κάθε κακόν. Θα φυλάξη την ζωήν σου ο Κύριος.

Ο Κύριος θα φυλάξη την είσοδο σου και την έξοδο σου από το σπίτι σου· γενικώς την πορεία της ζωής σου και στο παρόν και στο μέλλον.

 ΨΑΛΜΟΣ 120 ΣΤΙΧΟΣ 1-8.

ΕΥΤΥΧΕΣΤΕΡΟΙ ΔΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΕΝΑ.

Περιήλθον εγώ τας κοινωνίας και είδα άλλας ματαιότητας ανά την υφήλιο.

Ευρίσκεται ένας και μόνος άνθρωπος, δεν έχει δεύτερον από την αυτήν στέγη, δεν υπάρχει εις αυτόν ούτε παιδί ούτε αδελφός· και εν τούτοις οι μόχθοι του είναι απεριόριστοι. Το μάτι του δεν χορταίνει από πλούτο και υλικά αγαθά. Ποτέ δεν εσκέφθη και δεν είπε· “δια ποίον, λοιπόν, εγώ κοπιάζω και στερώ την ζωήν μου από τα υλικά αγαθά;” Η άσβεστος αυτή επιθυμία των υλικών αγαθών είναι ματαία και καταθλιπτική προσπάθεια.

Ευτυχέστεροι και εξυπηρετικώτεροι, δια τον εαυτόν των είναι οι δύο από τον ένα. Διότι εις αυτούς, λόγω της συνεργασίας των, υπάρχει ο μισθός και η ανταμοιβή των κόπων των.

Εάν δε πέσουν, ο ένας θα τρέξη να σηκώση τον σύντροφόν του.

Αλλοίμονον όμως στον ένα, όταν πέση και δεν θα είναι κανείς άλλος να τον σηκώση.

Εάν κοιμηθούν και οι δύο μαζί, θα ζεσταθούν· ο ένας μόνος του πως θα ζεσταθεί;

Και εάν παρουσιαστή εχθρός ικανός να επικρατήσει εναντίον του ενός εξ αυτών, οι δύο μαζί θα αντιπαραταχθούν εναντίον του. Τριπλά στριμμένο σχοινίον δεν σπάζει εύκολα.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ ΚΕΦ 4. ΣΤΙΧΟΣ 7-12.

Ο ΣΥΝΕΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΜΥΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Είναι ανώτερος ένας νεαρός και πτωχός, αλλά συνετός, άνθρωπος από βασιλέα γέροντα αλλά άμυαλο, ο οποίος δεν έμαθε να δίδη προσοχή εις τας ορθάς υποδείξεις.

Ο νεαρός αλλά συνετός άνθρωπος, έστω και αν εγεννήθη εις τα δεσμά της δουλείας, δύναται να εξέλθη από αυτήν και να γίνη βασιλεύς, καίτοι κατά τα διάστημα της βασιλείας του ασυνέτου βασιλέως αυτός είχε γεννηθή πτωχός.

Είδα εγώ όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι ζουν εις την περιοχήν εκείνην να συντάσσωνται και να περικυκλώνουν τον δεύτερον, δηλαδή τον νεαρόν συνετόν άνθρωπο, ο οποίος έγινε βασιλεύς αντί του πρώτου.

Αναρίθμητα ήσαν τα πλήθη του λαού, που επροπορεύοντο έμπροσθεν από αυτόν και τον επευφημούσαν. Κατόπιν όμως οι μεταγενέστεροι δεν θα είναι ευχαριστημένοι με αυτόν. Θα έχει σβήσει ο ενθουσιασμός των· και τούτο είναι ματαιότης και κυνήγημα κενού αέρος.

Πρόσεξε καλά, όταν βαδίζης προς τον ναόν του Θεού πλησίαζε να ακούης και να υπακούης στον νόμον του Κυρίου. Η θυσία σου ας είναι ανωτέρα από τα δώρα των αμαρτωλών, οι οποίοι δεν έχουν συναίσθησιν, όταν πράττουν το κακόν.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ . ΚΕΦ. 4 ΣΤΙΧΟΣ 14-17

Η ΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΖΩΟΝ ΣΤΗ ΓΗ.

Τέσσερα είναι τα πιο μικρά από απόψεως σώματος επάνω εις την γην. Αυτά όμως είναι σοφότερα και από τους σοφούς.

Πρώτον οι μύρμηγκες, στους οποίους δεν υπάρχει αξιόλογος σωματική δύναμις, και όμως αυτοί σοφότατα ετοιμάζουν κατά το διάστημα του θέρους την τροφήν των δι' όλον το έτος.

Δεύτερον• οι ακανθόχοιροι, οι οποίοι δεν αποτελούν ομάδας ισχυράς, με όπλα αμύνης και επιθέσεως, και οι οποίοι εν τούτοις, έχουν κατά ένα τρόπον σοφόν εκλέξει ως κατοικίαν των τους βράχους, όπου ζουν ασφαλείς.

Τρίτον• αι ακρίδες αι οποίαι δεν είναι ωργανωμέναι εις βασίλειον, δεν έχουν βασιλέα. Και όμως εκστρατεύουν με τάξιν εις τας επιδρομάς, που κάνουν, ώστε να νομίζη κανείς, ότι έχουν επικεφαλής ένα, που τους διατάσσει.

Τέταρτον• η οικιακή σαύρα, το μολυντήρι, που στηρίζεται μόνον εις τας χείρας του είναι άοπλον και ευκολότατα καταβάλλεται και εν τούτοις κατοικεί εις τα ωχυρωμένα ανάκτορα του βασιλέως.

Τρία ζώα υπάρχουν, τα οποία βαδίζουν με ασφάλειαν και μεγαλοπρέπειαν και τέταρτον, το οποίον επίσης κατά ωραίον τρόπον διαβαίνει.

Το μικρό λιοντάρι, το οποίον είναι ισχυρότερον από όλα τα ζώα και δεν γυρίζει πίσω προ ουδενός άλλου ζώου ούτε και φοβείται κανένα άλλο ζώον.

Δεύτερον• ο πετεινός, όταν μάλιστα περιπατή γενναίος και μεγαλοπρεπής μεταξύ των ορνίθων.

Τρίτον• ο τράγος όταν προπορεύεται του ποιμνίου.

Τέταρτον και ωραιότερον• ο βασιλεύς όταν δημηγορή προς τον λαόν.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦ.30. ΣΤΙΧΟΙ 24-31.

ΑΡΤΟΣ ΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΟΣ.........

Και έβρεξε προς χάριν αυτών μάννα, δια να φάγουν.

Έδωσε εις αυτούς άρτο ουρανοκατέβατο

Έτσι δε ο άνθρωπος έφαγε άρτο ετοιμασμένο από τους αγγέλους.

Πλούσια διατροφή έστειλε ο Κύριος προς αυτούς.

ΨΑΛΜΟΣ 78,24

Ας το ακούσουν οι άδικοι· υπάρχει ο Θεός στον ιερόν τόπον της κατοικίας του, στον ναόν, και παρακολουθεί τα πάντα.

Ας εγερθή ο Θεός, ας κάμη αισθητήν την παρουσίαν και την δύναμίν του ο Κύριος, και αμέσως οι εχθροί του θα διασκορπισθούν. Θα φύγουν πανικόβλητοι από εμπρός του όλοι εκείνοι, οι οποίοι τον μισούν.

Όπως εξαφανίζεται και διαλύεται ο καπνός, έτσι θα εξαφανισθούν και αυτοί. Όπως διαλύεται το κηρί εμπρός στο πυρ, κατά παρόμοιον τρόπον θα εξολοθρευθούν και οι αμαρτωλοί εμπρός εις την παρουσίαν του παντοδυνάμου Θεού.

Οι δίκαιοι όμως θα ευφρανθουν. Θα πλημμυρίσουν από αγαλλίασιν ενώπιον του Θεού. Θα απολαύσουν θεοσδότους τέρψεις με κάθε ευφροσύνην.

Ψάλατε, λοιπόν, προς τον Θεόν, συνθέσατε αρμονικούς ύμνους εις δόξαν του Ονόματος του. Ετοιμάσατε εις την έρημον την όδον, δι' εκείνον ο οποίος ως θριαμβευτής κάθεται επάνω στο άρμα και προχωρεί προς δυσμάς εις την γην της επαγγελίας. Κύριος είναι το όνομά του. Σκιρτήσατε οι πιστοί από αγαλλίασιν ενώπιον αυτού.

Οι άδικοι και οι παράνομοι θα τρομάξουν και με μόνην την εμφάνισιν αυτού, διότι αυτός είναι ο πατήρ και προστάτης των ορφανών, ο κριτής και υπερασπιστής των χηρών. Ας το ακούσουν οι άδικοι· υπάρχει ο Θεός στον ιερόν τόπον της κατοικίας του, στον ναόν, και παρακολουθεί τα πάντα.

Ο Θεός εγκαθιστά εις οίκον και αναδεικνύει ευτυχισμένους οικογενειάρχες τους μεμονωμένους και εγκαταλελειμμένους, οι όποιοι πιστεύουν εις αυτόν. Αυτός βγάζει ανδρείους από τας φυλακάς τους αλυσοδεμένους και λυτρώνει από τας αιχμαλωσίας. Αυτός επίσης, εκείνους, οι οποίοι με τας παραβάσεις των τον πικραίνουν, τους αφήνει στους σκοτεινούς τάφους της δυστυχίας των.

ΨΑΛΜΟΣ 67 . ΣΤΙΧΟΣ 1-3

Και εκεί εκάθητο ο ασεβής ως κριτής, δια να δικάση. Είδα ότι στον τόπον, όπου έπρεπε να κάθεται ο δίκαιος, εκάθητο ο ασεβής.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ ΚΑΕΦ. 3 ΣΤΙΧΟΣ 16-22.

Είδα ακόμη εγώ κάτω από τον ήλιο επάνω εις την γη τα δικαστήρια. Και εκεί εκάθητο ο ασεβής ως κριτής, δια να δικάση. Είδα ότι στον τόπον, όπου έπρεπε να κάθεται ο δίκαιος, εκάθητο ο ασεβής.

Εσκέφθην, λοιπόν, εγώ από μέσα μου και είπα· “ο Θεός θα κρίνη δικαίως τον δίκαιον και τον ασεβή, διότι δια κάθε πράγμα και δια κάθε έργον θα έλθη ο κατάλληλος καιρός· της αμοιβής η της τιμωρίας”.

Εσκέφθην εγώ από μέσα μου και είπα· ότι ο Θεός θα ξεχωρίση τότε τους ανθρώπους και θα φανερώση, ότι οι αμαρτωλοί άνθρωποι δεν διαφέρουν από τα κτήνη, παρά μόνον κατά την λαλιά.

Διότι το τέλος όλων των ανθρώπων και το τέλος του κτήνους είναι το ίδιο. Θα συναντηθούν στον θάνατον. Οπως είναι ο θάνατος του ζώου, ετσι είναι και ο σωματικός θάνατος του ανθρώπου. Και εις όλους, ανθρώπους και ζώα, φαίνεται, σαν να υπάρχη το ίδιο πνεύμα. Και επομένως από απόψεως φυσιολογικής τι κέρδησε ο άνθρωπος περισσότερο από το κτήνος; Τιποτε, διότι όλα είναι μάταια.

Τα πάντα, ζώα και άνθρωποι, θα καταντήσουν εις ένα τόπον· εις την γην. Ολα εγιναν από το χώμα και όλα θα επιστρέψουν στο χώμα.

Και ποιός, αλήθεια, βάσει μόνον της ανθρωπίνης σοφίας, γνωρίζει, αν η ψυχή του ανθρώπου μετά τον θάνατον ανεβαίνη προς τα επάνω στον ουρανόν και η πνοή του κτήνους κατεβαίνει κάτω εις την γην;

Είδον επάνω εις τα πράγματα και κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι δεν υπάρχει αγαθόν εις τα έργα και τους κόπους του ανθρώπου, ειμή μόνον εκείνο το οποίον θα απολαμβάνη κατά το διάστημα της ζωής του. Αυτή είναι η κληρονομία του και το μερίδιόν του. Διότι ποιός άλλος άνθρωπος είναι δυνατόν να οδηγήση αυτόν, δια να μάθη, τι θα του συμβή μετά τον θάνατον, δηλαδή εις την μέλλουσαν ζωήν;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΚΑΙΡΟΣ.

Εις όλα υπάρχει ο κατάλληλος καιρός δια να πραγματοποιηθή δε κάθε έργον κάτω από τον ουρανόν, πρέπει να δοθή η κατάλληλος ευκαιρία.

Υπάρχει ωρισμένος καιρός, που όταν συμπληρωθή, θα γίνη ο τοκετός και ωρισμένος καιρός του θανάτου, ωρισμένος ο καιρός της φυτεύσεως και ωρισμένος ο καιρός, που θα εκριζωθή το φυτευθέν.

Υπάρχει ωρισμένος καιρός, που θα διαταχθή η εκτέλεσίς του ενόχου, όπως και ωρισμένος καιρός να αποτραπή ο θάνατος και να του χαρισθή η ζωη. Καιρός δια να κρημνίση ο άνθρωπος, και καιρός, δια να ανοικοδόμηση.

Υπάρχει ωρισμένος καιρός, δια να κλαύση κανείς, και ωρισμένος καιρός δια να γελάση. Ωρισμένος καιρός δια θρήνους και κοπετούς, και ωρισμένος καιρός δια να χορεύση κανείς και εκδηλώση την χαράν του.

Υπάρχουν περιστάσεις, που θα πετά κανείς τους λίθους ως αχρήστους, και άλλοτε που θα μαζεύη λίθους προς οικοδομήν. Αλλοτε πάλιν θα εναγκαλίζεται και άλλοτε θα απομακρύνεται από τας περιπτύξεις.

Υπάρχει καιρός, κατά τον οποίον θα αναζητήση κανείς και θα εύρη, και καιρός κατά τον οποίον θα χάση. Αλλοτε θα αποθηκεύη και θα βάλη κατά μέρος τα συναχθέντα, και άλλοτε θα βγάλη αυτά από την αποθήκην και θα τα εξοδεύση.

Είναι καιρός κατά τον οποίον θα διαρρήξη κανείς τα ενδύματα του εις ένδειξιν πένθους και αποδοκιμασίας, και πάλιν είναι καιρός κατά τον οποίον θα ράψη τα ρούχα του. Καιρός σιωπής και καιρός, κατά τον οποίον έχει το δικαίωμα κανείς να ομιλήση.

Καιρός να αγαπήση και καιρός να μισήση. Καιρός προς πόλεμον και καιρός προς σύναψιν ειρήνης.

Ποίον λοιπόν, κέρδος απομένει εις εκείνον, ο οποίος πράττει όσα ανωτέρω ελέχθησαν, και δια τα οποία κοπιάζει εις όλην του την ζωήν; Κανένα.

Είδα εγώ και επρόσεξα ακόμη όλην την ταλαιπωρίαν και προσπάθειαν, που έδωκεν ο Θεός στους ανθρώπους, ώστε να περισπώνται συνεχώς με αυτήν.

Τα σύμπαντα όμως, όσα εδημιούργησεν ο Θεός στον κατάλληλον καιρόν των, είναι καλά λίαν. Και την αίσθησιν του χρόνου έδωκεν ο Θεός εις την διάνοιαν των ανθρώπων. Δεν επέτρεψεν όμως ο Θεός και ούτε ημπορεί ο άνθρωπος να κατανοήση το έργον του Θεού απ' αρχής μέχρι τέλους, το σχέδιον της δημιουργίας και το νόημα της Ιστορίας.

Κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι δεν υπάρχει άλλη ευτυχία στον άνθρωπον, ειμή το να απολαμβάνη εν μέτρω τα υλικά αγαθά και να πράττη το καλόν και την ευεργεσίαν καθ' όλον το διάστημα της ζωής του. Ευτυχής είναι ακόμη ο άνθρωπος ο οποίος θα φάγη και θα πίη και θα ίδη τα αγαθά εκ των κόπων του. Ας έχη όμως υπ' όψιν του, ότι αυτό είναι δωρεά του Θεού.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ ΚΕΦ. 3

ΣΤΙΧΟΣ 1-13.

ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑ.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 5 ΣΤΙΧΟΣ 1-12

Παιδί μου, δώσε προσοχή εις τας ίδικάς μου σοφάς συμβουλάς. Κλίνε και τέντωσε το αυτί σου εις τα λόγια μου, δια να πάρης έτσι και διατηρήσης ορθή και ωφέλιμο γνώσιν. Η ορθή και ωφέλιμος αυτή γνώσις, που εξέρχεται από τα χείλη μου, σου δίδει την εντολή•

Μη δίδης προσοχή εις φαύλη και ανήθικο γυναίκα, διότι από τα δόλια χείλη της πόρνης γυναικός στάζει μέλι, το οποίον προς στιγμήν μόνον γλυκαίνει τον φάρυγγά σου• έπειτα όμως θα εύρης αυτό πικρότερο από την χολή και ακονισμένο περισσότερο από δίκοπο μαχαίρι, ώστε να σφάζη τους ασυνέτους.

Διότι τα πόδια των αφρόνων εκείνων, οι οποίοι συγχρωτίζονται με την γυναίκα αυτήν, τους οδηγούν στον θάνατον και στον άδη. Τα βήματά των δεν είναι ασφαλή, αλλά διαρκώς γλυστρούν στον κατήφορο του κακού.

Διότι η αφροσύνη δεν ακολουθεί και δεν οδηγεί εις δρόμους ζωής και σωτηρίας. Τα δε μονοπάτια της είναι εις εσφαλμένας κατευθύνσεις, δυσδιάκριτα δε από εκείνους, που τα ακολουθούν.

Συ, λοιπόν, παιδί μου, άκουσε τώρα τας σύμβουλάς μου μη θεωρήσης και μη καταφρονήσης ως αναξίους προσοχής και σημασίας τους λόγους μου.

Απομάκρυνε από την πονηρά αυτήν γυναίκα την πορεία σου. Μη πλησίασης ποτέ εις τας θύρας του οίκου της, δια να μη παραδώσης την ζωήν σου εις ξένους και την περιουσίαν σου εις τα χέρια ασπλάγχνων.

Δια να μη πλουτήσουν και χορτάσουν ξένοι από την ιδικήν σου δύναμιν και να μη περιέλθουν οι καρποί των κόπων σου εις οίκον ξένων ανθρώπων

Και δια να μη μεταμεληθής ανωφελώς στο τέλος της ζωής σου, όταν πλέον θα έχουν κατατριβή και φθαρή αι σάρκες του σώματός σου από την παραστρατημένην ζωήν.

ΠΡΟΣΕΧΕ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΦΑΥΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΝΗΡΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦ.5 ΣΤΙΧΟΣ 13-25

Παιδί μου, πίνε νερό από τα ιδικά σου δοχεία και από το νερό, που βγαίνει από το ιδικόν σου φρέαρ. Ζήσε την ζωήν σου με σωφροσύνη με την νόμιμο σύζυγο σου.

Ας μη υπερεκχειλίζουν και χύνονται τα νερά της ιδικής σου πηγής εις ξένας περιοχάς, αλλά εις τας ιδικάς σου πλατείας ας περνούν και ας ποτίζουν τα νερά σου. Μη τρέχης εις ξένας γυναίκας, αλλά απόλαυσε την χαρά της ζωής σου στο σπίτι σου με την νόμιμο σύζυγο σου.

Τα υπάρχοντά σου ας ανήκουν εις σε και μόνον, κανένας δε άλλος ας μη γίνεται μέτοχος των αγαθών της οικογενειακής σου ζωής. Πρόσεχε να μη σε εκμεταλλεύονται φαύλαι γυναίκες και πονηροί άνθρωποι.

Η πηγή του νερού σου ας ανήκει εις σε και μόνον και να ευφραίνεσαι με την γυναίκα, που επήρες ως σύζυγο εκ νεότητας σου.

Ως προς αξιαγάπητο έλαφο και χαριτωμένο πουλαράκι ας είναι η αγάπη σου και η αναστροφή σου προς αυτήν. Αυτήν και μόνην να θεωρείς ανωτέρα από οιανδήποτε άλλην και ας είναι μαζί σου εις όλας τας περίστασης του βίου σου, διότι ζων με τον σύνδεσμο της αγάπης σου προς αυτήν, θα γίνεις μέγας και ευτυχής.

Μη συναναστρέφεσαι και μη υποδουλώνεσαι εις άλλην γυναίκα, μη καταδεχτείς να σε σφίγγουν αι αγκάλαι γυναικός, που δεν σου ανήκει.

Διότι όλαι αι πράξεις και οι δρόμοι της ζωής του κάθε ανδρός ευρίσκονται ολοφάνεροι ενώπιον των οφθαλμών του Θεού. Ο Θεός παρατηρεί με ακρίβεια όλας τας ενεργείας του κάθε ανθρώπου.

Αι παρανομίαι παγιδεύουν και συλλαμβάνουν, σαν μέσα σε δίκτυον, τον κακόν άνδρα. Καθε δε πονηρός άνθρωπος περισφίγγεται συνεχώς από τας επαναλαμβανομένας αμαρτίας του, αι οποίαι καταντούν δι' αυτόν τυραννικό πάθος.

Ο ανήθικος θα αποθάνη και θα συγκαταταχθή με τους ακαλλιεργήτους ψυχικώς ανθρώπους. Εξ αιτίας δε του πλήθους των σφαλμάτων της εξάλλου ζωής του ερρίφθη έξω από την μακαρίαν ζωήν και εχάθηκε δια την αφροσύνην του.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΟΥ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ.........

Σπείρε το σιτάρι σου κατά το φθινόπωρον στον καιρόν των βροχών. Επειτα δε από ωρισμένον χρόνον θα μαζεύσης αυτό πολύ περισσότερον.

Μοίρασε το ψωμί σου εις πολλούς και εις ακόμη περισσοτέρους, που πεινούν. Διότι δεν γνωρίζεις, ποιά δυστυχία ημπορεί αργότερα να εύρη και σε τον ίδιον εις την γην αυτήν.

Εάν πυκνωθούν τα νέφη και γεμίσουν τον ουρανόν, θα αναλυθούν εις βροχήν. Εάν ένα δένδρον φυτευθή οπουδήποτε εις την γην, είτε στον βορράν είτε στον νότον, εκεί θα υπάρχη, εκεί θα καρποφορή.

Εκείνος που προσέχει πολύ τους ανέμους και λεπτολογεί, ποτέ δεν θα σπείρη. Και εκείνος ο οποίος συνεχώς παρατηρεί τα σύννεφα, ποτέ δεν θα θερίση.

Οπως ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την κίνησιν και την κατεύθυνσιν του ανέμου, δεν γνωρίζει πως διαμορφώνεται το σώμα και τα οστά του εμβρύου μέσα εις την κοιλίαν της μητρός του, έτσι δεν είναι εις θέσιν να γνωρίζη και τα θεία δημιουργήματα· πως, δηλαδή, ο Θεός δημιούργησε και κυβερνά τα πάντα.

Σπείρε το σιτάρι σου κατά το διάστημα της ημέρας, και κατά την εσπέραν ακόμη ας μη σταματήση το χέρι σου να σπέρνη. Διότι δεν γνωρίζεις, ποιοί σπόροι θα ευδοκιμήσουν αυτοί η εκείνοι η και οι δυο μαζί.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 11 ΣΤΙΧΟΣ 1-6

ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ………….

Παιδί μου, μη λησμονής τους νόμους μου. Ο δε νους και η καρδία σου ας φυλάττουν τους λόγους μου ως θησαυρούς. Διότι αυτά θα σου χαρίσουν μακροβιότητα, θα προσθέσουν χρόνια ζωής ειρηνικής και ευτυχισμένης. Αι ελεημοσύναι προς τους ανθρώπους και η πίστις προς τον Θεόν, ποτέ ας μη σε αφήσουν. Να τας δέσης σαν περιλαίμιον, που θα εφάπτεται στον λαιμόν σου, να τας χάραξης εις την καρδίαν σου, και να είσαι βέβαιος ότι θα εύρης χάριν παρά Θεώ και ανθρώποις. Σκέψου και φρόντιζε, ώστε η διαγωγή σου να είναι καλή και αξιέπαινος ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Έχε σταθερά πίστιν και ακλόνητο πεποίθησιν με όλη σου την ψυχήν στον Θεόν. Μη αλαζονεύεσαι δια τας πολλάς γνώσεις και δια την σοφία σου. Εις όλην σου την ζωήν και συμπεριφορά να έχεις πάντοτε υπ' όψιν σου την θεία σοφία, δια να σε καθοδηγή ορθώς εις τας ενεργείας σου και να μη σκοντάψουν ποτέ τα πόδια σου. Μη σχηματίσης το φρόνημα ότι είσαι συνετός και μη εμπιστεύεσαι εις την σοφία σου, αλλά να φοβήσαι τον Θεόν. Απόφευγε κάθε κακόν και λοξοδρόμει μακράν, όταν το αντικρύζης. Όταν έτσι πορεύεσαι, θα απολαμβάνεις υγεία και ευεξία στο σώμα σου, ανανέωσιν δε και ανάπαυσιν εις τα κόκκαλα σου. Τίμα τον Θεόν με θυσίας από τους ιδικούς σου δικαίους κόπους, και δίδε εις αυτόν πάντοτε τας απαρχάς από τους καρπούς, τους οποίους απέκτησες με δικαιοσύνην και τιμιότητα δια να γεμίζουν έτσι αι αποθήκαι σου από αφθονίαν σίτου και να αναβλύζη σαν από πηγήν πλούσιος ο μούστος από τα πατητήρια των σταφυλών σου.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦ 3. ΣΤΙΧΟΣ 1-10

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΟΙΜΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ.

Όσα ακολουθούν είναι παροιμίαι, παραβολαί και γνωμικά και αποφθέγματα του Σολομώντος, υιού του Δαυίδ, ο οποίος υπήρξε βασιλεύς του ισραηλιτικού λαού.

Σκοπό έχουν αι παροιμίαι αυταί να καταστήσουν γνωστή την θεία σοφία και την ωφέλιμο δια την ψυχήν εκ μέρους του Θεού παιδαγωγία και να κάμουν τον άνθρωπο ικανό να κατανόηση τους λόγους, δια των οποίων θα αποκτήση φρόνησιν και σύνεσιν.

Ακόμη δε να δώσουν εις αυτόν την ικανότητα, ώστε να κατανοή και να αποκρούη την απάτη των περίτεχνων λόγων και τα υποκρυπτόμενα αυτών νοήματα, να εννοήση και δεχθή την αληθινή δικαιοσύνην του Θεού, ώστε να είναι εις θέσιν να εκφέρη δικαίας κρίσεις και αποφάσεις.

Σκοπός επίσης των παροιμιών είναι, να δώση στους αδόλους και απονηρεύτους σύνεσιν και ευφυΐαν, εις δε τον νεαρό κατά την ηλικία συναίσθησιν και γνώσιν του καλού και κακού.

Αλλά και αυτός ακόμη ο σοφός, όταν ακούση τας παροιμίας αυτάς, θα γίνη περισσότερον σοφός. Ο δε εκ φύσεως ευφυής και συνετός θα αποκτήση περισσοτέραν σύνεσιν και ικανότητα, ώστε ορθώς να διακυβερνά την ζωήν του και τους άλλους.

Με τας σοφάς αυτάς παροιμίας καθένας θα είναι εις θέσιν να εννοή παραβολήν και δυσνόητον λόγον, όπως επίσης ρητά και γνωμικά των σοφών και αινιγματώδεις εκφράσεις, υπό τας οποίας κρύπτεται κάποιο βαθύτερον νόημα.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦΑΛ. 1 ΣΤΙΧΟΣ 1-6

ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΚΑΚΟΑΝΑΘΡΕΜΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ.

Κακό και κακοαναθρεμμένο παιδί καταράται τον πατέρα του, δεν επαινεί δε και δεν τιμά την μητέρα του.

Κακό και κακοαναθρεμμένο παιδί θεωρεί τον εαυτόν του δίκαιον και καθαρό, ενώ δεν έχει πλύνει ούτε τον αφεδρώνα του.

Κακό και κακοαναθρεμμένο παιδί έχει αλαζονικά τα μάτια του, σηκώνει υψηλά τα βλέφαρά του και υπερηφανεύεται.

Κακό και κακοαναθρεμμένο παιδί έχει τα δόντια του σαν μαχαίρια και τας οδοντοστοιχίας του στόματός του σαν κοπίδια, ώστε ασυνειδήτως να καταναλίσκη και να κατατρώγη από τους ανθρώπους της γης τους αδυνάτους, τους ασήμους και τους πτωχούς.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦΑΛ. 30. ΣΤΙΧΟΙ 11-14