Η ΕΝΤΙΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ.

Καλύτερος και προτιμότερος είναι ο άνθρωπος, ο έστω και κοινωνικώς κατώτερος, ο οποίος όμως με την έντιμον εργασία του εξυπηρετεί τον εαυτόν του και την οικογένεια του, παρά μωροκενόδοξος, ο οποίος με τίτλους ευγενείας άνευ αξίας επιζητεί δόξα, καθ' ον χρόνο στερείται και αυτού του επιουσίου άρτου.

Ο δίκαιος και ενάρετος άνθρωπος πονεί και ενδιαφέρεται και δι' αυτά ακόμη τα ζώα του. Τα σπλάγχνα όμως των ασεβών είναι άπονα και σκληρά προς πάντας και προς πάντα.

ΠΑΡ.12. ΣΤΙΧΟΣ 9-10.

Благослови душе моя Господа

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

         

 Γυνή κοσμημένη με ηθικά χαρίσματα γίνεται αφορμή και αιτία δόξης δια τον σύζυγόν της. Εξ αντιθέτου η γυναίκα, η οποία μισεί και αποστρέφεται την δικαιοσύνην και την αρετήν, γίνεται αιτία και εστία καταφρονήσεως και εξευτελισμού δια τον άνδρα της. Οι οκνηροί, κατασωτεύοντες τα όσα έχουν, απογυμνώνονται από τα πλούτη των. Εξ αντιθέτου δε οι εργατικοί και δραστήριοι πλουτίζουν και στηρίζονται ασφαλείς εις τα πλούτη των.

Ο άνθρωπος, που ελεεί τους άλλους, κάμνει εις την πραγματικότητα μεγάλο καλόν στον εαυτόν του, εις την ψυχήν και το σώμα του. Ο δε άσπλαχνος και ανελεήμων καταστρέφει την επίγειο ζωήν του και την ψυχήν του.

Ο ασεβής διαπράττει έργα άδικα και μάταια χωρίς καμία ωφέλεια δια τον εαυτόν του. Όσα όμως έργα καλά σπείρουν και πραγματοποιήσουν οι δίκαιοι, θα είναι δι' αυτούς αληθινή μισθαποδοσία και ανταμοιβή.

Παρ. 11, ΚΕΦ. 16-18

Κάθε άνθρωπος είναι ψεύτης• εις αυτόν, λοιπόν, θα στηριχθώ ή στον παντοδύναμο και αληθινό Θεό;

ΨΑΛΜΟΣ 115 . 


Επίστευσα στον Θεόν, και, φωτιζόμενος από αυτήν την πίστιν, μίλησα την αλήθεια και είπα• εξ αιτίας των πολλών θλίψεων ταπεινώθηκα πάρα πολύ.


Εγώ δε εις κατάσταση εκστάσεως και αναταραχής ευρισκόμενος είπα• Κάθε άνθρωπος είναι ψεύτης• εις αυτόν, λοιπόν, θα στηριχθώ η στον παντοδύναμο και αληθινό Θεό;


Τι ανταποδώσω στον Κύριο δι' όλας τας ευεργεσίας τας οποίας έχει κάμει προς εμέ;


Θα πάρω και θα πιώ οίνον από το ποτήριον της ειρηνικής θυσίας, που του προσφέρω δια την σωτηρία μου, και πλήρης ευγνωμοσύνης θα αναφέρω και θα επικαλεσθώ το όνομα του Κυρίου.


Τα τάματα, τα οποία έχω κάμει, θα τα αποδώσω προς τον Κύριο έμπροσθεν όλου του λαού.


Τιμά ο Θεός, βραβεύει και δοξάζει τους αφοσιωμένους εις αυτόν, όταν μάλιστα αποθνήσκουν δια την αγάπη και την δόξα του.


Ω Κύριε, εγώ είμαι δούλος ιδικός σου, είμαι δούλος ιδικός σου, παιδί της δούλης σου. Συ έθραυσες τις αλυσίδες των μεγάλων και πολλών δεινών μου, εξ αιτίας των οποίων κινδύνευα να αποθάνω.


Εις σε λοιπόν θα προσφέρω θυσία δοξολογίας δια την διάσωσίν μου και το Όνομα σου το σεβαστό επικαλούμαι και θα επικαλούμαι.
Τα τάματά μου προς τον Κύριο θα τα εκπληρώσω εγώ δημοσία, ενώπιον όλου του λαού του, εκεί, εις τας αυλάς του ναού του Κυρίου εντός της αγίας πόλεως Ιερουσαλήμ.

Συ, ο Μεσσίας είσαι αρχιερεύς στους αιώνας των αιώνων, κατά την τάξιν του Μελχισεδέκ.

ΨΑΛΜΟΣ 109

Είπεν ο Κύριος και Θεός μου προς τον Κύριο και Θεό μου, προς τον Μεσσία• Καθησαι εις τα δεξιά του θρόνου μου και εγώ θα θέσω όλους τους εχθρούς σου ως υποπόδιον των ποδών σου.

Και ο Δαυίδ λαβών την αποκάλυψιν αυτήν λέγει προς τον Μεσσία• Βασιλικήν ράβδο ακατανίκητου δυνάμεως θα χορήγηση εις σε ο Κύριος από την αγία Σιών. Κυριάρχησε, λοιπόν, και μένε κύριος και εξουσιαστής εν μέσω των εχθρών σου.

Μαζί σου, αναφαίρετος και προαιώνια, είναι η απόλυτος εξουσία και κυριαρχία, την οποίαν κυρίως κατά την ημέρα της επιφανείας σου θα εκδήλωσης εν μέσω της λαμπρότητας των αγίων, αγγέλων και ανθρώπων. Ο Θεός και Πατήρ λέγει προς τον Μεσσία• Από τους κόλπους μου, από την ιδίαν την ουσία μου, πριν από τον αυγερινό και τα άλλα αστέρια, προαιώνιος και αϊδίως, σε έχω γεννήσει.

Και ο Δαυίδ λέγει• Ο Κύριος ωρκίσθηκε και δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη. Συ, ο Μεσσίας είσαι αρχιερεύς στους αιώνας των αιώνων, κατά την τάξιν του Μελχισεδέκ.

Ο Κύριος, ο συμπαραστάτης και βοηθός σου εκ δεξιών σου, θα συντρίψη κατά την ημέρα της οργής του τους βασιλείς της γης, που θα πάρουν εχθρικήν στάσιν απέναντί σου.

Θα κρίνη και θα καταδικάση όλα τα αμαρτωλά και ασεβή έθνη, θα γεμίση με πτώματα την οικουμένην, θα συντρίψη τας κεφαλάς πολλών αρχόντων της γης.

Ο Μεσσίας αγωνιζόμενος υπέρ του λαού του θα πίη με απλότητα νερό από τον χείμαρρον. Δια δε την κακοπάθειάν του αυτήν και την ταπείνωσιν θα τον αναδείξη και θα τον δοξάση ο Κύριος.

Ο ΦΙΛΟΣ

Καθένας, που υποκρίνεται τον φίλον, μπορεί να λέγη εις άλλον “και εγώ είμαι φίλος με εκείνον”. Υπάρχουν φίλοι κατ' όνομα μόνον.

Μέχρι θανάτου δεν φθάνει η λύπη, όταν ένας σύντροφος η ένας φίλος μεταβληθή εις εχθρό;

Ω σκέψις πονηρά! Από που βγήκες και κύλισες, δια να σκεπάσης την γη με την απατηλή φιλία;

Ψευδής φίλος συμμετέχει και απολαμβάνει την χαρά και τα αγαθά του φίλου του. Εις καιρόν όμως θλίψεως θα σταθή μακράν.

Ο ψευδής φίλος συμπάσχει με τον φίλο του, όταν έχει από αυτόν συμφέρον. Εις περίστασιν όμως πολέμου παίρνει την ασπίδα εκείνου, δια να υπερασπισθή μόνον τον εαυτόν του.

Μη βγάζεις από την καρδιά σου τον φίλο σου και μη τον λησμονήσεις, όταν αποκτήσεις χρήματα.

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 37.

ΣΤΙΧΟΣ 1-6

ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ.

Μη ζητάς συμβουλή από την γυναίκα σου δια την αντίζηλο της, από τον δειλό δια τον πόλεμο, από τον έμπορο περί του εμπορίου, από τον αγοράζοντα περί της πωλήσεως, από τον φθονερό περί ευγνωμοσύνης, από τον σκληροκάρδιον περί αγαθοεργίας, από τον ράθυμο και οκνηρό περί παντός έργου, από τον μισθωτό του σπιτιού σου περί του πέρατος της εργασίας, από τον αργό υπηρέτη περί πολλής εργασίας. Μη στηρίζεσαι εις καμίαν συμβουλή αυτών των ανθρώπων.

Αλλά μένε πλησίον και να συνομιλείς πάντοτε με ευσεβή άνθρωπο, με αυτόν που γνωρίζεις καλά, ότι προσπαθεί να τηρεί τας θείας εντολές, που έχει την ψυχή του όμοια με την ιδικήν σου και ο οποίος, εάν περιπέσεις εις θλίψιν, θα σε συμπονέσει.

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 37.  ΣΤΙΧΟΣ 11-12.

Ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ.

Κάθε σύμβουλος προσφέρει με προθυμία συμβουλάς  υπάρχουν όμως και μερικοί, που συμβουλεύουν τους άλλους, δια να εξυπηρετήσουν τον εαυτόν των.

Φυλάξου από τον καθένα, που παρουσιάζεται ως σύμβουλος μάθε προηγουμένως, αν και ποίον συμφέρον έχει αυτός από την συμβουλή, που θα σου δώση. -Διότι υπάρχουν και σύμβουλοι, που δίδουν συμβουλάς προς το συμφέρον των. -

Πρόσεξε, μήπως ένας τέτοιος σύμβουλος σε παίξει ως τυχερό του παιχνίδι.

Πιθανόν να σου ειπεί “καλός είναι ο δρόμος σου”. Και αυτός θα σταθεί από μακριά, να ιδή τι θα σου συμβεί.

Μη ζητάς συμβουλή από άνθρωπο, ο οποίος σε υποβλέπει και σε επιβουλεύεται. Κρύψε δε τας σκέψεις σου από ανθρώπους, που σε βλέπουν με ζήλεια και φθόνο.

ΣΟΦΕΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 37 ΣΤΙΧΟΣ 7-10.

Ο Γέροντας Κλεόπας Ilie για την προσευχή.

Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ.

Οποιος ελεεί τον πτωχόν δανείζει τον Θεόν. Ανάλογα δέ με την ελεημοσύνην του θα λάβη και εκ μέρους του Θεού την ανταπόδοσιν.

Παρ. 19,17 

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ.

Οι μεν γονείς διαμοιράζουν εις τα παιδιά των τα σπίτια και την άλλην περιουσία  εκ μέρους όμως του Κυρίου ταιριάζετε η καλή γυναίκα προς τον άνδρα, ως ανεκτίμητος δι' αυτόν περιουσία.

Παρ. 19,14                

ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ ΓΛΥΚΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ.

Ωραίον και γλυκύ είναι το φως. Ευχάριστον στους οφθαλμούς να βλέπουν τον ήλιον, ευχάριστος η ζωή δια τον άνθρωπο.

Και εάν πολλά χρόνια ζήση ο άνθρωπος εις την γην, κατά το διάστημα όλων αυτών των ετών θα ευφρανθή. Θα ενθυμήται όμως και τας σκοτεινάς ημέρας του θανάτου, αι οποίαι θα είναι πολλαί, απροσμέτρητοι. Αλλά κάθε τι, που συμβαίνει εις την ζωήν μας, είναι μάταιον και παροδικό.

ΕΚΚΛΗΣ.11 ΣΤΙΧΟΣ 7-8.

ΜΟΙΡΑΣΕ ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΟΥ...

Μοίρασε το ψωμί σου εις πολλούς και εις ακόμη περισσοτέρους, που πεινούν.

 Διότι δεν γνωρίζεις, ποιά δυστυχία ημπορεί αργότερα να εύρη και σε τον ίδιον εις την γη αυτήν.

ΠΑΡ.11, 2

Η βοήθεια και η σωτηρία μας οφείλεται στον παντοδύναμο Κύριο μας, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανόν και την γη.

Εάν ο Κύριος δεν ήτο μαζί μας, βοηθός και υπερασπιστής μας, ας το ομολογήσει λοιπόν όλος ο ισραηλιτικός λαός, εάν ο Κύριος δεν ευρίσκετε μαζί μας, όταν οι εχθροί μας πάνοπλοι και ισχυροί εξηγέρθησαν εναντίον μας, ασφαλώς και βεβαίως ζωντανούς θα μας κατάπιναν, όταν η οργή των είχαν ανάψει εναντίον μας.

Το ορμητικό ρεύμα του μίσους και της κακίας των θα μας καταπόντιζε και θα μας κατέπνιγε. Ποταμόν ορμητικό από εκείνους, που σχηματίζονται τον χειμώνα, θα διήρχετο η ψυχή μας.

Ασφαλώς θα διήρχετο η ψυχή μας βαθύτατο ύδωρ, όπου πυθμήν δεν υπάρχει, και θα κατεποντίζετο.

Ας είναι όμως ευλογημένο και δοξασμένο το όνομά του Κυρίου, ο οποίος δεν μας αφήκε να γίνωμεν θήραμα και τροφή στους οδόντας των αγρίων αυτών θηρίων, των εχθρών μας.

Η ζωή μας γλύτωσε από τα χέρια των, όπως το στρουθίον διαφεύγει την παγίδα των κυνηγών. Η παγίς των εχθρών μας συνετρίβη και ημείς διεσώθημεν.

Η βοήθεια και η σωτηρία μας οφείλεται στον παντοδύναμο Κύριο μας, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανόν και την γη.

ΨΑΛΜΟΣ 123 

ΕΛΕΗΣΕ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΕ ΜΑΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΠΙ ΜΑΚΡΟ ΧΡΟΝΟ ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΜΕ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗ

Προς σε και μόνον έχω υψωμένα τα μάτια μου, Κύριε, ο οποίος κατοικείς στον ουρανόν.

Ιδού, όπως τα μάτια των δούλων είναι προσηλωμένα εις τα χέρια των κυρίων των, και οι οφθαλμοί της δούλης εις τα χέρια της κυρίας της, περιμένοντες από εκείνους αγαθά, έτσι και τα μάτια μας στρέφονται προς Κυριον, τον Θεόν μας και τον παρακαλούν, μέχρις ότου πλούσιον εκδηλώση προς ημάς το έλεός του.

Ελέησέ μας, Κύριε, ελέησέ μας, διότι επί μακρόν χρόνον γεμίσαμε από καταφρόνησιν και εξουθένωσιν.

Γέμισε με το παραπάνω η ψυχή μας. Είθε η καταισχύνη να έλθη εναντίον των πλουσίων και αλαζονικών τυράννων μας, ο εξευτελισμός και η εξουθένωσις εναντίον των υπερηφάνων, οι οποίοι μας κατατυραννούν.

ΨΑΛΜΟΣ 122 

Ψάλατε προς τον Κύριο νέον ύμνο, ψάλατε όλοι μαζί οι κάτοικοι της γης. ΨΑΛΜΟΣ 94

Ψάλατε προς τον Κύριο νέον ύμνο, ψάλατε όλοι μαζί οι κάτοικοι της γης.

 Ψάλατε στον Κύριο. Δοξολογήσατε το όνομα αυτού, με χαρά μεγάλη κάθε ημέρα να διακηρύττετε συνεχώς την χαρμόσυνο αγγελία της σωτηρίας, που μας έστειλε.

Διαλαλήσατε μεταξύ των εθνικών λαών την μεγαλοπρέπεια του. Αναγγείλατε εις όλους τους λαούς τα θαυμαστά του έργα.

Διότι είναι μέγας ο Κύριος και άξιος να υμνείται με το παραπάνω από όλους. Είναι φοβερός και ανώτερος από όλους τους άλλους θεούς της γης.

Διότι όλοι οι θεοί των ειδωλολατρικών λαών είναι ανύπαρκτοι, είναι επινοήσεις δαιμονίων. Ο ιδικός μας όμως Θεός είναι ο αληθινός και πραγματικός, ο παντοδύναμος και αιώνιος, ο οποίος εκ του μηδενός δημιούργησε τα σύμπαντα.

Δόξα και ωραιότης ακτινοβολείται ενώπιων του. Αγιότης και μεγαλοπρέπεια απαστράπτουν στον ναόν και το θυσιαστήριο του.

Προσφέρατε στον Κύριο και σεις, αι διάφοροι φυλαί των εθνών, προσφέρατε στον Κύριο δόξαν και τιμήν.

Προσφέρατε δοξολογία στο πάντιμον όνομα του Κυρίου, υψώσατε θυσίας προς αυτόν και έτσι με ευλάβειαν εισέλθετε εις τας αυλάς του ναού του.

Προσκυνήσατε τον Κύριο μέσα εις την αγίαν αυλήν του ναού του. Ας συγκλονισθή ολόκληρος η γη από την παρουσία του Κυρίου.

Διαλαλήσατε και καταστήσατε γνωστόν μεταξύ όλων των εθνών, ότι ο Κύριος βασίλευε πανταχού και πάντοτε, διότι αυτός ανόρθωσε την φυσικώς και πνευματικώς πεσμένη οικουμένη, η οποία και δεν θα κλονισθή και δεν θα σαλευθή πλέον από την θέσιν της. Ο Κύριος είναι εκείνος, ο οποίος θα κρίνη και θα δικάση με δικαιοσύνην τους λαούς.

Ας ευφρανθούν οι ουρανοί, ας πλημμυρίση από αγαλλίασιν η γη. Ας σαλευθή με χαρά η θάλασσα και όλα όσα υπάρχουν εις αυτήν.

Ας χαρούν αι πεδιάδες και όλα τα φυτά και τα ζώα, που υπάρχουν εις αυτάς. Τότε και αυτά ακόμη τα δένδρα του πυκνού δάσους θα σκιρτήσουν από χαρά και αγαλλίαση

ενώπιον του Κυρίου, ο οποίος έρχεται, ναι έρχεται δια να κρίνει με δικαιοσύνην τους ανθρώπους της γης. Θα κρίνει και θα δικάσει ολόκληρο την οικουμένη με δικαιοσύνην, όλους τους λαούς με την φιλαλήθεια του και την πιστότητα εις τας διακήρυξη του.

Χίλια έτη της ζωής μας, δια σε τον προαιώνιον Θεόν είναι μία ημέρα, ωσάν η χθεσινή, η οποία πέρασε. Μάλλον δε σαν ένα τετράωρον νυκτερινής φρουράς.

Κύριε, συ από γενεάς εις γενεάν, μέχρι και των ημερών μας, υπήρξες το ασφαλές καταφύγιόν μας εις όλας τας περιστάσεις της ζωής μας.

Πριν γίνουν τα όρη και πριν διαμορφωθή η γη και η οικουμένη, προ πάντων των αιώνων συ υπήρχες, υπάρχεις και θα υπάρχης.

Μη επιτρέψεις, Κύριε, να επανέλθει ο άνθρωπος δια της αμαρτίας στον εξευτελισμό και τον όλεθρο. Συ είπες· επιστρέψατε δια της μετανοίας, ω άνθρωποι, προς εμέ, δια να έχετε ζωήν και ευλογία.

Χίλια έτη της ζωής μας, δια σε τον προαιώνιον Θεόν είναι μία ημέρα, ωσάν η χθεσινή, η οποία πέρασε. Μάλλον δε σαν ένα τετράωρον νυκτερινής φρουράς.

Η εξουδενωμένη όμως από τας αθλιότητας και τας αμαρτίας ζωή των ανθρώπων, ολίγα μόνον έτη διαρκεί είναι ωσάν την χλόην, η οποία βλαστάνει το πρωϊ και ταχέως παρέρχεται.

Το πρωϊ, πριν ανατείλη ο ήλιος, θα ανθίση και όταν το καύμα του ηλίου την κτυπήση, θα μαρανθή και θα πέση, θα σκληρυνθή και θα ξηρανθή.

Ετσι συνέβη και με ημάς, που είμεθα λαός σου. Εξωλοθρεύθημεν ένεκα της οργής σου. Συνεταράγθημεν από τον μεγάλον σου θυμόν.

Εβαλες εμπρός εις τα μάτια μας όλας τας αμαρτίας και αθλιότητάς μας. Ολόκληρος η ζωή μας ευρίσκεται κάτω από το απαστράπτον φως, που εκπέμπει το πρόσωπόν σου.

Ακριβώς, διότι όλαι αι ημέραι μας εχάθησαν ματαίως, δια τούτο τώρα εξαφανιζόμεθα υπό της οργής σου. Τα χρόνια μας είναι γεμάτα από ματαίους και αμαρτωλούς διαλογισμούς. Ομοιάζουν με τον ιστόν της αράχνης,

Ολαι αι ημέραι των ετών της ζωής μας ανέρχονται περίπου εις εβδομήκοντα έτη. Εάν δε κανείς έχη ισχυράν κράσιν ημπορεί να φθάση εις τα ογδοήκοντα έτη. Τα πέραν τούτων είναι κόπος και ταλαιπωρία.

Διότι λόγω του γήρατος επέρχεται σιγά σιγά η κατάπτωσις των σωματικών και ψυχικών δυνάμεων και ταλαιπωρούμεθα.

ΨΑΛΜΟΣ 89 

ΣΤΙΧΟΣ  1-11.

Έως πότε θα δικάζετε αδίκως και θα λαμβάνετε υπ' όψιν πρόσωπα χαριζόμενοι εις αμαρτωλούς, πλουσίους και ισχυρούς;

Ο Θεός εστάθη ανάμεσα εις συγκέντρωσιν των κριτών και αρχόντων της Ιουδαίας. Εν μέσω δε αυτών ως υπέρτατος Θεός- κριτής θα κρίνη αυτούς, που έχουν αναλάβει και διαχειρίζονται θείαν εξουσίαν. Θα τους ερώτηση και θα τους ελέγξει λέγων·

Έως πότε θα δικάζετε αδίκως και θα λαμβάνετε υπ' όψιν πρόσωπα χαριζόμενοι εις αμαρτωλούς, πλουσίους και ισχυρούς;

Φροντίσατε να εκδίδετε δικαίας αποφάσεις υπέρ του ορφανού και του πτωχού να αποδίδετε το δίκαιον στον αθώον, στον ταπεινόν και πτωχόν άνθρωπον.

Ελευθερώσατε τον αξιοδάκρυτον και πτωχόν από τους εκμεταλλευομένους αυτόν, γλυτώσατέ τον από τα χέρια του αδίκου και αμαρτωλού.

Οι άδικοι όμως κριταί, σκοτισμένοι εις την ηθικήν αναλγησίαν των, δεν είχαν και δεν ηθέλησαν να έχουν επίγνωσιν των καθηκόντων, που τους επιβάλλει το αξίωμά των. Ούτε αντελήφθησαν με ποίαν σύνεσιν πρέπει να ασκούν το έργον των. Περιπατούν εις τα σκοτάδια των αδίκων κρίσεων. Εξ αιτίας των αδίκων αποφάσεών των συνεκλονίσθησαν τα θεμέλια της κοινωνίας των.

Εγώ δε είπα προς σας, ω δικασταί. Ολοι σεις είσθε αντιπρόσωποι του δικαίου Θεού, υιοί του Υψίστου, του ενός και μοναδικού Θεού.

Σεις όμως, αναίσθητοι εις την τιμήν του αξιώματός σας, αδικείτε, δι' αυτό και θα αποθάνετε ωσάν ένας από τους κοινούς και συνήθεις και χωρίς υπόληψιν άρχοντας.

Ακούων αυτά εγώ, ο εμπνευσμένος ποιητής, κράζω προς τον Θεόν· Σήκω, λοιπόν, ω Θεέ, και εφάρμοσε την δικαίαν σου κρίσιν και απόφασιν επί της γης, διότι κάτω από την ιδικήν σου κυριότητα και κατοχήν ευρίσκονται όλα τα έθνη.

ΨΑΛΜΟΣ 81 

ΟΙ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΦΙΛΟΙ.

Ψευδείς και ιδιοτελείς φίλοι θα μισήσουν και θα εγκαταλείψουν τους φίλους των, εάν εκείνοι πτωχύνουν. Οι φίλοι όμως των πλουσίων, δηλαδή οι κόλακες, είναι πολλοί, επειδή αποβλέπουν εις την εκμετάλλευσιν εκείνων.

ΠΑΡ. ΚΕΦ 14. ΣΤΙΧΟΣ  20.

Ο ΠΡΑΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ο πράος, ο υπομονητικός και με αυτοκυριαρχία άνθρωπος έχει πολλή φρόνησιν. Ενῷ ο μικρόψυχος και ευέξαπτος είναι παρά πολύ ανόητος.

Ο πράος και υπομονητικός άνθρωπος είναι ο καλύτερος ιατρός των πόνων της καρδίας των άλλων. Σκουλήκι δέ που κατατρώγει τα κόκκαλα των ανθρώπων, είναι η ευερέθιστος και εύθικτος καρδία.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ. .ΚΕΦ 14. ΣΤΙΧΟΣ  29-30.

Ο ΑΠΟΝΗΡΕΥΤΟΣ Ο ΑΦΕΛΗΣ Ο ΣΥΝΕΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΜΥΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ο απονήρευτος και αφελής άνθρωπος δίδει εμπιστοσύνη εις κάθε λόγον, τον οποίον θα ακούσει. Ο έξυπνος όμως και συνετός, και αν προς στιγμήν πιστεύση όλα όσα ακούσει, τα επανεξετάζει και αν δεν τα εύρη ορθά αλλάζει γνώμη.

Ο συνετός και μυαλωμένος άνθρωπος, επειδή φοβείται το κακόν και τας συνεπείας του, αποφεύγει την συναναστροφή με τους κακούς, ενώ ο άμυαλος, επειδή έχει αυτοπεποίθηση, επικοινωνεί και συναναστρέφεται με τους καταπατούντας τον θείον νομό.

ΠΑΡΟΙΜ. ΚΕΦ 14. ΣΤΙΧΟΣ 15-16

Σε, που ακτινοβολείς ολόγυρά σου το φως, ωσάν να το έχεις ενδυθεί ως ένδυμα· απλών στον ουρανόν από το ένα άκρον του ορίζοντος έως στο άλλο, ωσάν πολύτιμο δερμάτινο κάλυμμα σκηνής.

Δοξολογεί ακατάπαυστα, ω ψυχή μου, τον Κύριο. Κύριε και Θεέ μου, ασύγκριτον και άφθαστον είναι το μεγαλείον σου.

Ως άλλο ιμάτιον περιεβλήθης την δόξαν και μεγαλοπρέπεια. Σε, που ακτινοβολείς ολόγυρά σου το φως, ωσάν να το έχεις ενδυθεί ως ένδυμα· απλών στον ουρανόν από το ένα άκρον του ορίζοντος έως στο άλλο, ωσάν πολύτιμο δερμάτινο κάλυμμα σκηνής.

Ο Κύριος είναι εκείνος, ο οποίος στεγάζει τα ανώτερα στρώματα του ουρανού με ύδατα νεφών, αυτός που επιβαίνει επάνω εις τα νέφη ως εις πολυτελή ταχέα άρματα· αυτός που περιπατεί ταχέως φερόμενος επάνω εις τας πτέρυγας των ανέμων.

           

ΨΑΛΜΟΣ 103. ΣΤΙΧΟΣ 2-4.

Ο επιβλέπων επί την γην και ποιών αυτήν τρέμειν, ο απτόμενος των ορέων και καπνίζονται.

Να ευλογείς, ψυχή μου, τον Κύριο. Κύριε, ο Θεός μου, πόσο πολύ αναδείχτηκες μέγας! Αίνο και μεγαλοπρέπεια ντύθηκες, εσύ που το φως σα ρούχο σου φοράς, ξαπλώνοντας τον ουρανό σα κάλυμμα δερμάτινο.

Pslam 50. Valaam Brotherhood Choir

ΚΥΡΙΕ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ , ΔΕΙΞΕ ΕΥΜΕΝΕΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΣΕ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΈΤΣΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ.

Συ, ο οποίος ως καλός και στοργικός ποιμήν προστατεύεις και καθοδηγείς τον ισραηλιτικό λαό, ιδέ και δώσε προσοχή εις την συμφοράν, που μας ευρήκε. Συ, ο οποίος οδηγείς ως ιδικά σου πρόβατα την φυλήν του Ιωσήφ, κάθησε ως επί θρόνου επάνω εις τα Χερουβίμ, δείξε φανερά την προστασίαν σου.

Εμφανίσου πρόμαχος εμπρός εις τας φυλάς Εφραίμ και Βενιαμίν και Μανασσή, που ταλαιπωρούνται από τας επιδρομάς των Ασσυρίων. Θέσε εις ενέργεια την ακατανίκητο δύναμιν σου και έλα ταχέως, δια να μας σώσεις.

Κύριε ο Θεός, αποκατάστησέ μας ελευθέρους και ασφαλείς εις την χώραν μας, δείξε ευμενές το πρόσωπόν σου προς ημάς και έτσι ημείς θα σωθώμεν από τον πλήρη όλεθρον.

Κύριε και Θεέ των επουρανίων και επιγείων δυνάμεων, έως πότε θα οργίζεσαι εναντίον μας, εναντίον δε και αυτής της προσευχής των δούλων σου;

Έως πότε θα μας δίδης αντί άρτου δάκρυα και αντί ύδατος θα μας ποτίζης με πλήρες, κατά την δίκαίαν σου κρίσιν, το δοχείον από τα δάκρυά μας;

Μας κατέστησες δια τας αμαρτίας μας αντικείμενον εμπαιγμών εις τα γειτονικά μας έθνη. Οι δε εχθροί μας, μας χλευάζουν και μας περιγελούν.

Κύριε και Θεέ των επουρανίων και επιγείων δυνάμεων, αποκατάστησέ μας εις την χώραν μας ελευθέρους και ασφαλείς. Γύρισε και δείξε ιλαρό γεμάτο καλοσύνη το πρόσωπο σου προς ημάς και ημείς θα σωθώμεν από τον εξαφανισμός.

Τον λαό του Ισραήλ, ωσάν πολύκαρπον ευλογημένην άμπελόν σου, μετέφερες από την Αίγυπτο εις την Παλαιστίνη. Εδίωξες από εκεί τα ειδωλολατρικά έθνη και την εφύτευσες και την ερρίζωσες εις αυτήν.

Ηνοιξες ενώπιόν της την οδόν από Αιγύπτου μέχρι Παλαιστίνης, την εφύτευσες με βαθειές ρίζες και εγέμισεν όλην την Παλαιστίνη.

Η σκιά της αμπέλου αυτής κάλυψε τα όρη της χώρας και αι διακλαδώσεις της σκέπασαν τας θεοφυτεύτους κέδρους του Λιβάνου.

Ηυδόκησας και εξηπλώθησαν προς δυσμάς τα κλήματά της, μέχρι της Μεσογείου Θαλάσσης και προς ανατολάς οι κλάδοι της μέχρι του Ευφράτου και των παραποτάμων του.

Διατί τώρα εκρήμνισες τον ολόγυρα φράκτην της, την προστασίαν σου, ώστε όλοι οι διερχόμενοι από την οδόν διαβάται να τρυγούν τους καρπούς της;

Φοβερός αγριόχοιρος, ο Ασσύριος, επέδραμεν από αβάτους δρυμούς και την κατέστρεψεν. Αγριος μονιός, περισσότερον φοβερός αγριόχοιρος, που ζη μόνος του, κατέφαγεν αυτήν.

Ω Θεέ των ουρανίων και επιγείων δυνάμεων, στρέψε και πάλιν ιλαρό το πρόσωπο σου προς αυτήν. Ριξε ένα βλέμμα καλωσύνης και στοργής από τον ουράνιόν σου θρόνον και ίδε και επίσκεψαι την άμπελον αυτήν.

Επανάφερέ την εις την προτέραν θαλερότητα, την ασφάλειαν και την καρποφορίαν, αυτήν, την οποίαν εφύτευσεν η δεξιά σου. Επίβλεψε με ευμένειαν και στοργήν στον άνθρωπο εκείνον, στον οποίον συ έδωσες την ισχύν να άρχη επί του έθνους σου προς δόξαν του Ονόματός σου.

Η χώρα μας έχει κατακαή, έχει ανασκαφή. Οι Ισραηλίται κινδυνεύουν να χαθούν από τους ελέγχους και τας τιμωρίας του ωργισμένου προσώπου σου.

Ας έλθη προστατευτική η παντοδύναμος χείρ σου στον άνδρα εκείνον, τον οποίον συ θα τιμήσης και θα θέσης αυτόν εκ δεξιών σου, και στον υιόν ανθρώπου τον οποίον ανέδειξες συ κραταιόν προς δόξαν του Ονόματός σου.

Υποσχόμεθα δε όλοι, ότι δεν θα απομακρυνθώμεν πλέον από σε. Συ δε θα μας αναζωογονήσης και ημείς θα επικαλούμεθα το όνομά σου.

Ω Κύριε και Θεέ των εν ουρανοίς και επί γης δυνάμεων, αποκατάστησέ μας ελευθέρους και ασφαλείς εις την χώραν μας, δείξε ιλαρό το πρόσωπο σου εις ημάς και ημείς θα διαφύγωμεν την τελείαν καταστροφήν.

ΨΑΛΜΟΣ 79 

Κύριε· πάντα εν σοφία εποίησας· επληρώθη η γη της κτίσεώς σου. Αύτη η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος, εκεί ερπετά, ων ουκ έστιν αριθμός, ζώα μικρά μετά μεγάλων.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.

              

 Δεν υπάρχει άνθρωπος, ο οποίος να έχει τέτοιαν δύναμιν πνεύματος, ώστε να εμποδίσει τον θάνατον, να εμποδίσει την εκδημία του πνεύματός του. Καμία δύναμιν και εξουσία δεν έχει ο άνθρωπος ως προς την ημέρα του θανάτου του. Και δεν υπάρχει καμία υπεκφυγή και εξαίρεσης κατά την τελευταία μάχη της ζωής προς τον θάνατον. Η δε ασέβεια δεν ημπορεί κατά κανένα λόγον και τρόπον να σώσει τον ασεβή άνθρωπο

Εκκλ. 8,8   

ΑΣΕΒΕΙΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ.

                                     Καθ' όλον το διάστημα της ζωής μου είδα επίσης ασεβείς άρχοντας, που είχον μεγάλας ιερατικάς θέσεις, να κηδεύωνται και ενταφιάζωνται με τιμάς. Και μολονότι αυτοί, καθ' ον χρόνον ζούσαν διέπραξαν ασεβείας, ενκωμιάσθησαν εις την πόλιν, διότι τάχα έπραξαν πολλά καλά έργα. Αυτό όμως είναι ψευδολογία και ματαιότης.

Επειδή δεν γίνεται έλεγχος και δεν επακολουθεί άμεσος τιμωρία εκείνων, οι οποίοι διαπράττουν το πονηρό, δια τούτο ενεθαρρύνθη και επείσθη η καρδία των ανθρώπων αυτών στο να διαπράττη αφόβως το κακόν.

Καίτοι ο αμαρτωλός ημάρτησε και διέπραξε το κακόν απ' αρχής και καθ' όλον το διάστημα της ζωής του, χωρίς να τιμωρηθή, παρ' όλον τούτο εγώ γνωρίζω ότι τα αγαθά και η ευτυχία υπάρχουν εις εκείνους, που φοβούνται τον Θεόν. Τούτο δε το λέγω και το διακηρύσσω, δια να μάθουν και άλλοι να ευλαβούνται και να σέβωνται τον Θεόν.

Εκκλ. 8,10,11,12.              

Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ.

Προσωπικό σου φίλο, όπως και πατρικό σου φίλο μη τον εγκαταλείψης. Εις καιρόν δε δυστυχίας και ατυχημάτων σου μη μεταβής στο σπίτι του αδελφού σου. Προτιμότερος και επωφελέστερος είναι ο φίλος σου, που κατοικεί κοντά σου, παρά ο αδελφός σου, ο οποίος ευρίσκεται μακράν.


Παρ. 27,10               

Ο ΧΟΡΤΑΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

  

 Ανθρωπος, που είναι με το παραπάνω χορτασμένος από όλα, περιφρονεί και αυτήν ακόμη την κηρήθραν.

 

Εις ένα όμως πεινασμένον και τα πικρά ακόμη φαίνονται γλυκά και νόστιμα.

Παρ. 27,7                 

ΜΗΝ ΚΑΥΧΑΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ……

Μη καυχάσαι δια την αύριο και γενικότερο δια το μέλλον, διότι δεν γνωρίζεις τι θα σου παρουσίαση η αυριανή ημέρα.

Ας σε επαινεί ο άλλος, ο πλησίον, και όχι το ιδικόν σου στόμα, ο ξένος και όχι τα ιδικά σου χείλη.

Βαρύς είναι ο λίθος, δυσβάστακτος η άμμος η οργή όμως του ασύνετου ανθρώπου είναι βαρύτερη και από τα δύο.

Άσπλαχνος και σκληρός είναι ο θυμός, οξεία και κοπτερή, ωσάν μαχαίρι, η οργή. Τίποτε όμως δεν ημπορεί να συγκριθεί προς την αγριότητα της ζηλοτυπίας και του φθόνου.

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ ΚΕΦ 27. ΣΤΙΧΟΣ 1-4.