Πρωί, πριν ακόμη αρχίσω κανένα έργον, συ θα ακούσης το περιεχόμενον της προσευχής μου.

ΨΑΛΜΟΣ 5. ΣΤΙΧΟΣ 2-4

Εἰς τὸ τέλος, ὑπὲρ τῆς κληρονομούσης· ψαλμὸς τῷ Δαυΐδ.

Τὰ ῥήματά μου ἐνώτισαι, Κύριε, σύνες τῆς κραυγῆς μου·

πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς μου, ὁ βασιλεύς μου καὶ ὁ Θεός μου.

Οτι πρὸς σὲ προσεύξομαι, Κύριε τὸ

πρωΐ εἰσακούσῃ τῆς φωνῆς μου, τὸ πρωΐ

παραστήσομαί σοι καὶ ἐπόψει με.

Άκουσε, Κύριε, τα λόγια της προσευχής μου, κατανόησε αυτά, που με αγωνιώδη κραυγή σου απευθύνω.

Δώσε προσοχή στο περιεχόμενον της δεήσεώς μου, συ, που είσαι ο βασιλεύς μου και ο Θεός μου, διότι εγώ όχι εις τα άψυχα είδωλα ούτε εις κανένα άλλον, αλλά προς σε θα προσευχηθώ και τώρα, Κύριε.

Πρωί, πριν ακόμη αρχίσω κανένα έργον, συ θα ακούσης το περιεχόμενον της προσευχής μου. Το πρωί θα παρουσιασθώ ενώπιόν σου και συ θα ρίψης ευμενές βλέμμα προς εμέ.