Θυμάστε τα ονόματα των γιών του Ιακώβ; Πρωτότοκος ήταν ο
Ρουβήμ, ακολούθησε ο Συμεών, τρίτος ήταν ο Λευί, τέταρτος ο Ιούδας, ενδέκατος ο
Ιωσήφ ο Πάγκαλος και τα λοιπά.
Από ποιον από αυτούς έπρεπε να προέλθει ο Μεσσίας;
Εννοείται από τον πρωτότοκο, τον Ρουβήμ. Όμως, ο Ρουβήμ είχε διαπράξει μια πολύ
βαριά αμαρτία, με το να μολύνει το κρεβάτι του πατέρα του, καθώς είχε κοιμηθεί
με την παλλακίδα του, την Βαλλά (Γεν. 35, 22). Αυτή η αμαρτία του στέρησε το
δικαίωμα της πρωτοτοκίας. Ο δεύτερος και ο τρίτος, ο Συμεών και ο Λευί, είχαν
προχωρήσει σε άγρια σφαγή απροστάτευτων κατοίκων της πόλης Συχέμ (Σχεμ), επειδή
θέλησαν να εκδικηθούν για την τιμή της αδελφής τους, της Δείνας, που είχε
υποστεί βιασμό σε αυτήν την πόλη. Και αυτοί στερήθηκαν του δικαιώματος να
γίνουν προπάτορες του Χριστού εξαιτίας της σκληρότητάς τους.
Ο Ιακώβ βλέπει: στο λόφο που υψώνεται πάνω από το
παρατημένο λατομείο, αμέσως πίσω από τα τείχη της Ιερουσαλήμ, το νεαρό Λιοντάρι
από τη φυλή του Ιούδα άπλωσε στον Σταυρό τα χέρια Του… Το Πανάχραντο Σώμα Του
Το αποκαθηλώνουν από τον Σταυρό οι μαθητές Του, Τον πλένουν, Τον τυλίγουν σε
σεντόνι… Οι γυναίκες με κλάματα Τον αλείφουν με αρώματα… Το Σώμα του
Βασανισμένου Το φέρουν στον τάφο, Το τοποθετούν στο κρεβάτι που είχε λαξευτεί
στο ασβεστολιθικό σπήλαιο, σε πεζούλι του λατομείου. Τον ενταφιάζουν και
σφραγίζουν τον τάφο με βαρύ λίθο…
– Πλάγιασες κι εκοιμήθης, σαν λιοντάρι και σαν το μικρό
του· να τον ξυπνήσει ποιός τολμά; (Γεν. 49: 9), – ψιθυρίζει με θλίψη ο γέροντας
Ιακώβ. – Ποιος άλλος εκτός από τον Ίδιο τον Ύψιστο, θα αναστήσει τώρα τον Υιό
Του;
Θα προσπεράσουμε τις μετέπειτα ευλογίες και τις
προφητείες για τους άλλους γιούς του Ισραήλ. Θα σταματήσουμε μόνο σε έναν ακόμα
από τους δώδεκα, στο γιο του Ιακώβ με το όνομα Δαν.
Η Γραφή δε μας λέει τίποτα το κακό για τον Δαν. Όμως,
κοιτώντας το θλιμμένο πρόσωπο του γιού του, ο Ιακώβ-Ισραήλ προφητικά προβλέπει
στους απογόνους του Δαν τον άνθρωπο της αμαρτίας, τον αντίχριστο, που είναι
γραφτό να έρθει στους έσχατους καιρούς της ιστορίας της ανθρωπότητας.
– Ο Δαν θα είναι σαν φίδι μες στο δρόμο, – με δυσκολία
μιλάει ο γέρος, σαν να μην πιστεύει ο ίδιος αυτά που μόλις του είχαν
αποκαλυφθεί από τον Θεό, – σαν έχιδνα στο μονοπάτι, που δαγκώνει τις φτέρνες
του αλόγου κι ο καβαλάρης πέφτει πίσω ανάποδα. (Γεν. 49: 17).
Έσχατοι καιροί της ιστορίας της ανθρωπότητας… Στον θρόνο,
στο βασιλικό πρόναο του ανακατασκευασμένου Ναού της Ιερουσαλήμ ανέβηκε γιος
πόρνης, ο αντίχριστος, ο αδιάντροπος απατεώνας που κάνει μεγάλα θαύματα, ο
Εβραίος από τη φυλή του Δαν. Οι Εβραίοι στην αρχή τον αναγνώρισαν ως τον δικό
τους Μασσιάχ, όμως, στη συνέχεια, αφού διδάχτηκαν από τον προφήτη Ηλία,
διαπίστωσαν ότι είναι σφετεριστής και ψεύτης και επαναστάτησαν εναντίον της
εξουσίας του. Ο εξαγριωμένος αντίχριστος μαζεύει τους άρχοντες όλου του κόσμου
και οδηγεί τα στρατεύματά τους στην Αγία Γη, για να τιμωρήσει τους
επαναστατημένους εναντίον του Εβραίους… Η κοιλάδα του Ιεσραέλ δονείται από τις
εκρήξεις και το θόρυβο, η κοιλάδα του Αρμαγεδδών τρέμει από τις κραυγές των
τραυματισμένων…
Και το άσπρο κεφάλι του Ιακώβ γέρνει ξανά πάνω στο
μαξιλάρι και εξαντλημένος ψιθυρίζει:
– Τη σωτηρία μου από σένα περιμένω, Κύριε! (Γεν. 49: 18).
Ευγένιος Αμπντουλλάεβ
Μετάφραση για την πύλη gr.pravoslavie.ru: Αναστασία
Νταβίντοβα
Pravoslavie.ru
7/11/2023
