ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ. "Στη Μεταμόρφωση του Κυρίου είδε ό Μωυσής το άρρητον φώς"

Στη Μεταμόρφωση του Κυρίου είδε ό Μωυσής το άρρητον φώς

—        Όταν φτάσει κάποιος σε μέτρα, ζει μέσα του το άκτιστο φώς της Μεταμορφώσεως. Τον Θεό «ουδείς έώρακε πώποτε», αλλά όσοι έφθασαν σε μέτρα είδαν το άκτιστον φώς. Από εδώ αρχίζουμε. Διαβάστε μου τον κανόνα της Μεταμορφώσεως. Πείτε μου και

«Ή ακατανόητη θεία έξυμνησις»:

 την ακροστιχίδα του κανόνα του Κοσμά του μονάχου.

—        «Χριστός ένι σκοπιη σέλας απλετον είδεος ήκε».

—        Ό Θεός όπως θέλει παρουσιάζεται, σαν άνθρωπος, σαν άγγελος, σαν νεφέλη, σαν άτμίδα καπνού. Ή βάτος ή καιομένη ήταν άκτιστη φωτιά και αύτη, όπως και ή φωτιά πού έκαιγε τα ξύλα με την προσευχή του Προφήτη Ηλία. Αυτά είναι άπερινόητα και ακατάληπτα.

Διαβάστε και την ακροστιχίδα του άλλου κανόνα, του Ιωάννου του Δαμάσκηνου.

—        «Μωσής Θεού πρόσωπον εν Θαβώρ είδε».

—        Θυμάστε, πού σας είχα πει ότι στο Θαβώρ είδε το άκτιστον φως ό Μωυσής; Δεν το είδε στο Σινά αλλά στο Θαβώρ. Διαβάστε το τρίτο τροπάριο της πρώτης ωδής του δεύτερου κανόνα και θα το βρείτε αυτό.

—        «Συ επί του όρους του νομικού

και εν Θαβωρίω καθωράθης τω Μωϋση εν γνόφω το πάλαι,

εν φωτί δε νυν άπροσιτω της θεότητος».

—        Το καταλάβατε; «Το πάλαι εν γνόφω, εν φωτί δε νύν άπροσίτω της θεότητος». Εκείνος ό γνόφος του Σινά ήτο τύπος, ενώ στη Μεταμόρφωση του Κυρίου είδε ό Μωυσής το άρρητον φως. Διαβάστε την τρίτη ωδή. Δεν λέει αυτά πού σας λέω;

—        «Ή σκιάζουσα δόξα εν τη σκηνή πρότερον και τω Μωϋση όμιλούσα, τω σω θεράποντι, τύπος γεγένηται της άστραφάσης άρρήτως εν Θαβώρ σου, Δέσποτα, Μεταμορφώσεως».