ΟΙ ΑΔΙΚΙΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ.

ΨΑΛΜΟΣ 57 (Μασ. 58) στιχος 1-12

Λαλείτε πράγματι και αληθεία, ω κριταί του Ισραήλ, και εφαρμόζετε δικαιοσύνην; Εκδίδετε σεις, υιοί των ανθρώπων, δικαίας αποφάσεις;

Όχι. Διότι με την καρδιά και τον νουν σας επεξεργάζεσθε την αδικία εις την ιεράν χώρα της Παλαιστίνης. Τα δε χέρια σας εξυφαίνουν δολίας αδικίας εις βάρος των άλλων.

Οι αμαρτωλοί αυτοί δικασταί απεξενώθησαν από τον Θεό, από την εποχή ακόμη κατά την οποίαν συνελήφθησαν έμβρυα εις την μήτρα. Επλανήθησαν εκ κοιλίας μητρός, λάλησαν και λαλούν συνεχώς ψέματα.

Αγρία μανία τους κατέχει δια το κακό, ώστε να ομοιάζουν με φίδια, με ασπίδα κωφή, που κλείει τα αυτιά της και δεν θέλει να ακούση τας γοητευτικάς ωδάς των μάγων, με τας οποίας ο πεπειραμένος γόης προσπαθεί να την καταπραΰνει.

Ο Θεός θα συντρίψει τα δόντια των ασεβών αυτών δικαστών μέσα στο στόμα των. Θα καταθρυμματίση τους οδόντας αυτών, οι οποίοι ωσάν άγριοι λέοντες επιζητούν να κατασπαράξουν και να αλέσουν τα θύματά των.

Θα σβήσουν, θα περάσουν, θα εξαφανισθούν σαν το νερό, το οποίον τρέχει ταχέως και δεν επιστρέφει. Ο Κύριος θα τεντώσει το τόξο του, και θα ρίψη εναντίον αυτών τα βέλη του, μέχρις ότου εξασθενήσουν τελείως.

Όπως λιώνει το κερί, έτσι και αυτοί θα λιώσουν, θα διαλυθούν και θα εξαφανισθούν. Φωτιά της οργής του Κυρίου θα πέσει επάνω τους, θα κατακαούν και έτσι δεν θα ιδούν ποτέ το φως του ηλίου, θα παύσουν να υπάρχουν μεταξύ των ζώντων ανθρώπων.

.

Προτού αυξηθούν αι άκανθαι, ώστε να γίνουν ακανθώδεις θάμνοι, πριν εξανθίση και καρποφορήσει εις κακά έργα η πονηρία αυτών, σαν με ασυγκράτητο κύμα οργής θα τους καταπιεί η θεία δικαιοσύνη.

Θα ευφρανθεί ο δίκαιος όταν δη την θεία αυτήν εκδίκηση. Τόσο άφθονο θα χυθεί το αίμα των αδίκων κριτών, ώστε εις αυτό θα νίψει τα χέρια του ο δίκαιος, ικανοποιημένος από την θεία δικαιοσύνη.

Και τότε κάθε άνθρωπος θα πει· Πράγματι υπάρχει στον δίκαιο η αμοιβή δια τα καλά του έργα. Πράγματι υπάρχει ο Θεός, ο οποίος κρίνει και κατακρίνει τους αδίκους κριτάς επάνω εις την γη.