Σε, που ακτινοβολείς ολόγυρά σου το φως, ωσάν να το έχεις ενδυθεί ως ένδυμα· απλών στον ουρανόν από το ένα άκρον του ορίζοντος έως στο άλλο, ωσάν πολύτιμο δερμάτινο κάλυμμα σκηνής.

Δοξολογεί ακατάπαυστα, ω ψυχή μου, τον Κύριο. Κύριε και Θεέ μου, ασύγκριτον και άφθαστον είναι το μεγαλείον σου.

Ως άλλο ιμάτιον περιεβλήθης την δόξαν και μεγαλοπρέπεια. Σε, που ακτινοβολείς ολόγυρά σου το φως, ωσάν να το έχεις ενδυθεί ως ένδυμα· απλών στον ουρανόν από το ένα άκρον του ορίζοντος έως στο άλλο, ωσάν πολύτιμο δερμάτινο κάλυμμα σκηνής.

Ο Κύριος είναι εκείνος, ο οποίος στεγάζει τα ανώτερα στρώματα του ουρανού με ύδατα νεφών, αυτός που επιβαίνει επάνω εις τα νέφη ως εις πολυτελή ταχέα άρματα· αυτός που περιπατεί ταχέως φερόμενος επάνω εις τας πτέρυγας των ανέμων.

           

ΨΑΛΜΟΣ 103. ΣΤΙΧΟΣ 2-4.