Σελίδες

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Ιερομόναχος μεγαλόσχημος Ιωακείμ Πουσκάσου Μοναστήρι Νεάμτς (1868-1949) Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ.



Ό π. Ιωακείμ Πουσκάσου είναι πολύ γνωστός στην συνοδεία της μονής Νεάμτς. Οι γέροντες μοναχοί τον ονομάζουν μεγαλόσχημο, διότι είχε λάβει το Μέγα και αγγελικό Σχήμα. Άλλοι τον γνωρίζουν με το όνομα «Νηστευτής», διότι νήστευε πολύ. Είναι αλήθεια ότι αυτός ό μοναχός είχε ενάρετη ζωή στο μοναστήρι. Καταγόταν από χωριό του νομού Μποτοσάνι. Στην νεότητα του είχε νυμφευθή και είχε αποκτήσει και παιδιά. Κατόπιν, αφού τακτοποίησε τα παιδιά του, εγκατέλειψε τον κόσμο και εισήλθε στην αδελφότητα της Μονής Νεάμτς. Τότε ήταν ηλικίας 50 ετών.

Από την αρχή αναδείχθηκε μεγάλος νηστευτής και φλογερός ασκητής. Στην εκκλησία ήταν παρών σε όλες τις ακολουθίες. Προσευχόταν πάντοτε, διάβαζε συνεχώς το ιερό Ψαλτήριο, έκαμνε εκατοντάδες μετάνοιες και ζούσε σχεδόν απομονωμένος από τούς άλλους. Επί σειράν ημερών δεν συνομιλούσε με κανένα. Δεν τον ενδιέφερε κανένα πράγμα της παρούσης ζωής, διότι είχε περάσει μέσα από πολλούς πειρασμούς και ήταν πεπεισμένος για την μηδαμινότητα των πραγμάτων αυτού του αιώνος.

Ό ηγούμενος της Μονής, βλέποντας τον ζήλο του, τον έκαμε από τον αρχή μεγαλόσχημο μοναχό δίνοντας του το όνομα Ιωακείμ, διότι ημπορούσε να προσεύχεται συνεχώς. Του έδωσε διακόνημα πού να μην έχει ενοχλήσεις από τούς άλλους. Το έργο του ήταν να διαβάζει κάθε ήμερα το Ψαλτήριο και να διαβάζει στις ακολουθίες τα ονόματα των πιστών για την Προσκομιδή. Έτσι ό καλός αυτός ασκητής, κρατούσε την αυστηρή τάξη του μεγαλόσχημου, πού είναι να έχει σαν διακόνημα την συνεχή προσευχή. Κάθε ήμερα διάβαζε από το πρωί το Ψαλτήριο με νηστεία και το τελείωνε το βράδυ, οπότε δεχόταν και την τροφή του. Δεν ελάμβανε τίποτε μέχρις ότου τελειώσει την ανάγνωση αυτή και τον κανόνα των ατομικών προσευχών του. Μετά από κάθε κάθισμα του όρθρου μνημόνευε τα ονόματα των πιστών για την Προσκομιδή. Αυτό ήταν το διακόνημα του, το όποιον επιτέλεσε επί 20 χρόνια. Αυτός ήταν ό προσευχόμενος διά του Ψαλτηρίου για όλη την Αδελφότητα και τούς Χριστιανούς, οι όποιοι του ζητούσαν την ανάγνωση του Ψαλτηρίου. Γι' αυτό ήταν απαλλαγμένος από κάθε άλλο διακόνημα. Όμως από τις εκκλησιαστικές ακολουθίες δεν απουσίαζε ποτέ.

Στην εκκλησία στεκόταν στις τελευταίες προς τα πίσω θέσεις. Στεκόταν πάντοτε όρθιος με το κεφάλι του κεκλιμένο προς τα κάτω, με το χονδρό κομποσκοίνι του στο χέρι, με τα ράσα του αρκετά φθαρμένα λέγοντας συνεχώς την ευχή του Ιησού. Όταν εισερχόταν ή εξερχόταν από την εκκλησία, προσκυνούσε με πολλές μετάνοιες όλες τις άγιες εικόνες, πού μπορούσε. Είχε ιδιαίτερη ευλάβεια στην θαυματουργή Εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου.

Στο κελί του ομοίως ήταν πολύ αγωνιστικός. Έκοιμάτο 3-4 ώρες την νύκτα. Κατόπιν έκαμνε 300 μεγάλες μετάνοιες, και έκαμνε 1200 μικρές, προσκυνητές, λέγοντας μαζί και το «Κύριε Ιησού Χριστέ...», τηρώντας έτσι τον γνωστό κανόνα προσευχών του μεγαλόσχημου. Φαγητό έτρωγε μία φορά την ήμερα, το εσπέρας. Τις ήμερες Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή το φαγητό του ήτο αλάδωτο και τις άλλες ήμερες λαδερό.

Ό π. Ιωακείμ ήταν ένας τύπος άναχωρητικός, σιωπηλός, πράος, υπομονετικός και ταπεινός.

Για την ασκητική του αυτή διαγωγή, ό Φιλάνθρωπος Θεός του έδωσε το χάρισμα της καθαράς προσευχής και της θεραπείας των ασθενειών. Οι χωρικοί των γύρω χωριών βλέποντας να πληθαίνουν οι δοκιμασίες τους, έτρεχαν στόν π. Ιωακείμ. Αυτός τούς δεχόταν με αγάπη, άκουε τα αιτήματα τους, δεν έδιωχνε κανένα, τούς συμβούλευε να νηστεύουν και καθημερινά να διαβάζουν το Ψαλτήρι. Ό Καλός Θεός άκουε πάντοτε την προσευχή του και ξεπλήρωνε τα αιτήματα του. Το κελί του π. Ιωακείμ ήταν σαν ένα παρεκκλήσι. Γεμάτο από εικόνες, σεμνό, ευωδιαστό από το θυμίαμα και πάντοτε ανοικτό για κάθε χριστιανό πτωχό και πονεμένο. Το όνομα του σιγά σιγά έγινε γνωστό και τον αναζητούσαν ασθενείς και ταλαιπωρημένοι.

-Πάτερ Ιωακείμ, ό άνδρας μου είναι ασθενής και έχουμε πέντε παιδιά, παρακαλώ προσευχηθείτε για την υγεία του, του είπε μία γυναίκα πονεμένη.

-Μη κλαις, αδελφή μου. Θα νηστεύσουμε τρεις ήμερες προσευχόμενοι γι' αυτόν και ό Θεός με την Χάρι του θα τον θεραπεύση.

Μετά από τρεις ήμερες νηστείας και την ανάγνωση τρεις φορές του Ψαλτηρίου ό ασθενής θεραπεύθηκε.

Άλλη φορά ήλθε μία γυναίκα κλαίοντας:

-Το παιδί μου πάσχει από επιληψία, προσευχηθείτε γι' αυτό. Το επήγα παντού και δεν θεραπεύθηκε.

-Καλά. Θα νηστεύσω με προσευχή τρεις ήμερες. Πήγαινε στο σπίτι και πίστευε ότι θα θεραπευθή.

Μετά από ολίγες ήμερες ήλθε ή γυναίκα ξανά στον

Γέροντα και κλαίουσα από χαρά του είπε:

-Ευχαριστώ τον Θεό, Πάτερ, διότι το παιδί μου θεραπεύθηκε.

-Πάτερ Ιωακείμ, με εγκατέλειψε ή γυναίκα μου με τρία παιδιά. Προσευχήσου για μένα, διότι είμαι πολύ απελπισμένος.

-Θα νηστεύσουμε και οι δύο μας, αδελφέ, επί τρεις ήμερες, θα προσευχηθούμε και θα διαβάσουμε το Ψαλτήρι και θα δούμε τα έργα του Θεού.

Μετά από τρεις ήμερες προσευχής, ή γυναίκα του επέστρεψε στο σπίτι.

Έτσι βοηθούσε τούς ανθρώπους ό Γερό-Ιωακείμ για την ανακούφιση των δοκιμασιών τους: συμβουλεύοντας, παρηγορώντας, προσευχόμενος και νηστεύοντας για τον καθένα ξεχωριστά. Και ό Θεός άκουε την προσευχή του, πού την έκαμνε με φλόγα και με την δύναμη της πίστεως του.

Το έτος 1944 για την ασκητική πολιτεία του αξιώθηκε και χειροτονήθηκε ιερεύς. Με την ιδιότητα αυτή βοήθησε ακόμη περισσότερο στην σωτηρία τούς ανθρώπους με την εξομολόγηση και τον εξορκισμό των ακαθάρτων πνευμάτων. Οι άνθρωποι τον αναζητούσαν και πολλοί ωφελούντο από τις συμβουλές και την προσευχή του, διότι ό ίδιος ήταν μεγάλος νηστευτής και θερμός ικέτης του Θεού.

Αυτή ήταν ή ζωή του π. Ιωακείμ. Στην αρχή έγγαμος με τρία παιδιά, κατόπιν μοναχός μεγαλόσχημος, μεγάλος νηστευτής και ικέτης προς τον Θεό διά την σωτηρία των ανθρώπων κατόπιν λειτουργός ιερεύς και περίφημος εξομολόγος στην αδελφότητα της μονής Νεάμτς.

Έκοιμήθη εν Κυρίω την άνοιξη του 1949 σε ηλικία 81 ετών. Να έχουμε την αγία Ευχή του.

ΒΙΒΛ. ΟΣΙΑΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου