Πρώτα και απαραίτητα εφόδια δια την ζωή είναι το νερό και ο άρτος. Εκ παραλλήλου δε η ενδυμασία και το σπίτι.

Ο αγαθός άνθρωπος θα εγγυηθή προθύμως δια τον πλησίον του μόνον ο αδιάντροπος θα εγκαταλείψη αυτόν αβοήθητο.

Συ δε ο ευεργετούμενος μη λησμονήσης την ευεργεσίαν του εγγυητού σου, διότι εκείνος έδωσε προς χάριν σου την ζωήν του.

Ο πονηρός και αχάριστος όμως θα ανατρέψη την αγαθοεργίαν του εγγυητού θα εγκαταλείψη τον ευεργέτη του εκείνος, που έχει κατά νουν διαθέσεις αχαριστίας.

Πολλούς εγγυητάς με πολλά αγαθά τους κατέστρεψε η εγγύησις, τους κλόνισε όπως τα κύματα της θαλάσσης. Εξεδίωξε από τον τόπον των άνδρας δυνατούς και αυτοί περιεπλανήθησαν μέσα εις ξένα έθνη.

Ο κακός όμως άνθρωπος, ο οποίος με υστεροβουλία επιπίπτει εις εγγυήσεις, επιδιώκων με αυτάς παράνομα κέρδη, θα περιπέση εις δίκας και τιμωρίας.

Υποστήριξε τον πλησίον σου ανάλογα με την οικονομική σου αντοχή, πρόσεξε όμως να μη πέσης και συ ο ίδιος.

Πρώτα και απαραίτητα εφόδια δια την ζωήν είναι το νερό και ο άρτος. Εκ παραλλήλου δε η ενδυμασία και το σπίτι δια την κάλυψιν της γυμνότητος του ανθρώπου.

Προτιμότερα είναι η ζωή του πτωχού κάτω από ξύλινη στέγη, παρά τα πολυτελή συμπόσια εις ξένα σπίτια.

Να μένεις ευχαριστημένος και με τα πολλά και με τα ολίγα. Έτσι δε δεν θα ακούσης κατηγορίας και ύβρεις, ότι είσαι παράσιτο ζων εις βάρος των άλλων.

Αθλία ζωή είναι να γυρίζεις από σπίτι σε σπίτι, διότι όπου σταθείς να ζητήσεις βοήθεια, θα ντροπιαστείς και δεν θα έχεις το θάρρος να ανοίξης το στόμα σου.

Θα εξαναγκασθής ωσάν υπηρέτης να προσφέρεις το φαγητό και το ποτό στον οικοδεσπότη, χωρίς και να ακούσης ένα ευχαριστώ από εκείνον. Εξ αντιθέτου θα ακούσης πικρά λόγια.

Θα σου ειπεί “έλα εδώ, ξένε, ετοίμασε το τραπέζι του φαγητού μου, και αν έχεις κάτι έτοιμο, δος μου το να φάγω”.

Έπειτα θα σου πη• “φύγε από δω, ξένε, από τα μεγαλεία μου και τα αγαθά μου, διότι εγώ πρόκειται να φιλοξενήσω τον αδελφό μου και έχω ανάγκην του σπιτιού μου”.

Τα λόγια αυτά δι' ένα άνθρωπον ορθοφρονούντα και φιλότιμο είναι πολύ βαρειά αυτή δηλαδή, η επιτίμησίς του εις οικία, όπου εζήτησε φιλοξενία, και η κακομεταχείρισίς του, ως εάν πρόκειται περί χρεωφειλέτου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29 ΣΤΙΧΟΣ 15-28